Ik kijk en kleed me met de male gaze, besef ik na me wat ingelezen te hebben over dit onderwerp. Waarschijnlijk hopeloos ouderwets, maar het zit er ingebakken.
Even een korte uitleg: de male gaze is hoe er naar vrouwen wordt gekeken vanuit het hetero masculiene perspectief. Met name in de beeldende kunst en literatuur, oftewel films en boeken. Vrouwen worden geseksualiseerd en geobjectiveerd. Het is al zo oud als de weg naar Rome. De male gaze empowers mannen en maakt vrouwen inferieur. Marilyn Monroe was daar natuurlijk een geweldig voorbeeld van. Beeldig, blond, sexy zelfs, met een kinderlijk kirrend stemmetje en een schuddend achterwerk als ze op haar hakjes voorbij trippelde.
Het is allengs wat meer divers geworden, maar de male gaze blijft dominant. We presenteren ons zoals we denken dat mannen ons willen zien, geil, sexy.
Het ideaalbeeld van nu is een paar flinke, rechtopstaande borsten, een wespentaille, hoge dikke billen en volle lippen. Bijna een karikatuur van een vrouw. En dat is business. Dikke business. De BBL, de Brazilian But Lift.
We boeken met zijn allen een weekje Turkije of de Dominicaanse Republiek om met billen als ballonnen, een wespentaille en paar pronte borsten weer thuis te komen. In Nederland kost dat een godsvermogen, dus vliegen we eropuit om toch binnen het budget aan dat ideaalbeeld te voldoen. Daar worden we blij van. Waarom eigenlijk? Want zeg eerlijk, zouden we echt alleen voor onszelf zo’n pijnlijke en ook nog risicovolle procedure ondergaan? Of drie maanden niet op je kont mogen zitten als we op een onbewoond eiland zouden leven? Ik denk het niet. We doen het – zonder dat we er ons bewust van zijn – zodat híj kan fantaseren hoe hij zijn lid tussen twee billen als Edammer kazen steekt. Of hoe een paar volle lippen zich om zijn penis sluiten. Want daar gaat het om, sex. Of in ieder geval de illusie ervan. Dit is onze geïnternaliseerde male gaze.
Oh ja, nog zo’n male gaze-dingetje: ‘Sexy lingerie (of bikini) is mooier dan naakt. Je moet iets aan de verbeelding over laten…’ Wie zijn verbeelding? Van de man natuurlijk! Ik weet wat eronder zit. Ik verbeeld me niks! En het gaat verder. Het keurige driehoekje, het streepje schaamhaar of zoals nu een kale vujéjé, een absolute must. Want wie van ons durft nu nog spontaan sex te hebben als je met een pluim schaamhaar in je onderbroek zit? Als de dood dat we een blunder slaan, dat hij afknapt. We trotseren liever de jeukende stoppels, ingegroeide haartjes, een pijnlijke hars of laserbehandeling, dan dat we de mannelijke afkeuring moeten ondergaan.
En zelfs met een glimmende venusheuvel, zijn wij ons nog zo vaak bewust van ons lichaam en hoe een man er naar kijkt. Verdwijnen mijn borsten niet in m’n oksels, is mijn buik wel plat, ziet mijn poeni er niet raar uit?
Ik heb ooit mijn borsten laten verkleinen omdat ik een E-cup verschrikkelijk vond. Het altijd openspringende bloesje, mannen die altijd even hun blik lieten afdwalen of er gewoon schaamteloos een opmerking over maken als ik een keer iets bloots aan had: ‘Jezus, ik wist niet dat jij van die dikke tieten had.’
Dolblij ben ik met mijn C-cupje. Ze voelen heerlijk aan en zonder bh is prima te doen. Nee, ze staan niet rechtovereind voor mijn sleutelbeen. Dat niet. En dus bekruipt me zo heel af en toe de gedachte: ‘Hoe zou het staan als ik er siliconen in laat zetten?’ Boobs à la Kim Kardashian… Heb je ‘m weer, de geïnternaliseerde male gaze.
De male gaze is uitsluitend gericht op uiterlijk met seksueel oogmerk. En niet alleen vrouwen hebben er last van. Ook mannen hebben last van het monster dat ze zelf hebben gecreëerd. Ze denken dat vrouwen natte sokken krijgen als ze hun biceps laten rollen. Wanneer ze eruitzien als Thor. Helemaal mis! Natuurlijk vinden we Chris Hemsworth uitermate appetijtelijk, maar we worden verliefd op Loki. Of op de mysterieuze Prof. Snape uit Harry Potter. Dat is namelijk de female gaze. Vroeger waren we allemaal verliefd op androgyne Boy George, nu kwijlen we van Damiano David met zijn eyeliner en zwarte nagellak.
Voor de meeste vrouwen hoeft hij helemaal niet uren in de sportschool aan de gewichten te trekken of zijn borst helemaal kaal te scheren. Dat hij zijn testikels en schaamhaar trimt is wel zo fris, maar okselhaar? Laat maar lekker zitten. Ik vind mijn geliefde met borsthaar een heerlijke teddybeer, maar ook hij scheert het meestal af. Onder het mom van dat ‘het kriebelt’, maar ik weet, het is de male gaze.
Ik probeer me er voor mezelf bewust van te zijn om authentiek te blijven. Ik voldoe echt niet aan de standaard Ibiza-eisen, maar dat probeer ik los te laten. Zonder make-up de straat up, genieten van sex zonder na te denken of ik er wel of niet beeldig bij lig/sta/zit. Ik ga met sneakers de straat op, maar aan verstandige schoenen krijg je me nooit. Dat is mijn geïnternaliseerde male gaze. Ik draag strakke jurkjes, broeken, hakken, kleding waar ik me sexy in voel. Helemaal als mijn geliefde komt, leef ik me uit. En dat wordt altijd beloond. Hij heeft de male gaze en die spreekt boekdelen.
'Ik wil wel weten wat het geheim van mannen is, althans als het om de liefde gaat'
