Ongetrainde marathon: paniek

Charlotte werkte constant om haar gevoelens te negeren. “Ik had geen idee wat ik wilde, vond alles leuk en had totaal geen focus en doel.” Toen ze werd uitgenodigd werkopdracht voor een goed doel in Disneyland, ging ze deze ongetraind rennen. “Ik was in mijn hoofd zo sterk, maar mijn lichaam werkte op een gegeven moment niet meer mee.” Eenmaal weer thuis werd ze midden in de nacht wakker. “Ik voelde mijn voeten tintelen en mijn arm deed pijn.” Voor haar gevoel kreeg ze een hartstilstand en daardoor raakte ze in paniek. Een week later zat Charlotte bij de dokter en die zei: “Mevrouw de Jong, u heeft een fysieke burn-out.”

‘Ik kon niet voor mezelf zorgen’

De weken die daarop volgden, bestonden voornamelijk uit huilen. “Ik had angst- en paniekaanvallen, mijn hele lichaam deed pijn en ik viel zeven kilo af omdat ik gewoonweg geen hap meer weg kreeg.” Op dit moment woonde Charlotte weer bij haar ouders. “Ik kon namelijk niet voor mezelf zorgen, ik had er niet de kracht meer voor, tandenpoetsen vond ik al zwaar.” Ze moest van zichzelf weer terug naar de basis. Ze wilde elke dag eruit en een doel hebben. Ook moest ze ervoor zorgen dat ze goed at. “Ik vroeg mijn moeder om drie keer per dag gezond te koken.” Hierbij kwam haar kennis als voedingsdeskundige goed van pas. “Ik moest eten, al was het maar een half bord.” Door onder andere haar voeding weer goed op de rit te krijgen, knapte Charlotte stukje bij beetje op.

‘Ik ben hersteld!’

Op dit moment staat ze weer vol in het leven. “Ze zeggen altijd: negen maanden zwanger, negen maanden ontzwangeren. Dat is eigenlijk ook zo bij een burn-out.” Op 1 september heeft Charlotte zichzelf hersteld verklaard, en nu helpt ze anderen die tegen een burn-out lopen, maar stelt ze zichzelf voorop. “Een nee tegen een ander, is een ja tegen mezelf.”