Mensen in de zorg zijn onmisbaar. Het is werk met een lach en een traan, hoge inzet en grote dankbaarheid. Daarnaast leveren de interacties tussen patiënten, cliënten en de zorgers zelf mooie anekdotes op.

Humor is tijdloos, blijkt maar weer.

1. Om te beginnen met dit prachtige bijdehante complimentje.

2. En zo zijn er nog wel meer ouderen die zich niet aan hun eigen leeftijd willen houden.

Mijn oma vertrok op haar 85e bij haar vriend. Want "hij is een saaie oude lul geworden, daar heb ik dus niets aan."

Nog 10 jaar zelfstandig gewoond, daarna moest ze naar een verzorgingshuis. "Wat doe ik hier tussen al die oude wrakken?"

Heeft net de 100 niet gehaald.

— Jo de Coeck (@vraagstaart) September 12, 2018

3. Tommie had afgelopen zomer geluk met deze lieve dame.

https://twitter.com/tommieniessen/status/1153740269835210753?s=20

4. En Maarten krijgt zo toch eens een mooi compliment.

Ik drink koffie met een cliënte in een cafeetje. Ze pakt mijn hand en knijpt erin.

'Die mensen zullen wel denken: wat moet die knappe jongeman nou met haar?'

Ik vind het vooral leuk dat ze me jongeman noemt. #werkenindezorg

— Maarten van Praag (@MaartenvanPraag) June 12, 2019

5. Er zitten toch ook een hoop grapjassen tussen.

6. Zo ook deze.

https://twitter.com/eetschrijver/status/1039888770978471936?s=20

7. Verschil moet er zijn.

8. Het is een goed antwoord.

'Vindt u dat #zwartepiet moet blijven?' Vraag ik aan mevrouw (85).

'Zwarte Piet bestaat niet jongen. Dat jij daar nog in gelooft…' Antwoordt ze met een lach op haar gezicht.

— Tommie Niessen (@tommieniessen) September 13, 2019

9. Van foutjes kan men leren én lachen.

Zo hadden wij ooit een patiënt die onder de douche (zonder gebit in) zei : wil je mijn snoet even wassen. Leerling VPK verstond iets anders en Zette douchekop op de onderkant. Patiënte riep keihard: niet die snoet, die ander snoet slimmerd. 😂😂😂😂

— Mickey (@M1ckey_Green) September 12, 2018

10. Mevrouw heeft geen last meer van klapperende eierstokken.