Naomi Menko woont met haar man en vier kinderen in Israël. Zaterdag begon de militante Palestijnse groepering Hamas een grootschalig offensief tegen Israël. Naomi maakt het van dichtbij mee.
“Ik weet niet wanneer ik weer contact kan hebben met mijn zoon”, vertelt Naomi aan LINDA.
De Israëlische overheid bevestigt dat zeker zeshonderd Israëliërs om het leven zijn gekomen bij de aanvallen, van wie er ruim 260 zijn overleden bij een aanval tijdens een festival in Israël. Daarbij zijn meerdere mensen ontvoerd en naar Gaza gebracht waar ze worden vastgehouden. Waar ze zich bevinden, is niet bekend.
Naomi is geboren in Israël en heeft tien jaar in Amstelveen gewoond. Ze woont sinds 1999 weer in Israël, in het dorp Olesh, zo’n 40 kilometer ten noorden van Tel Aviv. Ze was thuis met haar man, zoons (19 en 17) en dochters (14 en 10) toen de aanval zaterdag begon.
“Mijn oudste zoon stond om acht uur ’s ochtends in onze slaapkamer. Hij zei: ‘Ik moet weg.’ Ik wist nog van niks, dus ik had geen idee waarom hij moest gaan. Hij was opgeroepen voor het leger, maar ik wist nog niet waarvoor. Ik zette de televisie aan en zag de verschrikkelijke beelden. Eerst wilde mijn jongste zoon zijn broer brengen, maar dat wilden we niet. Mijn man heeft hem gebracht. Sinds zaterdag is hij daar. Ik weet niet wanneer ik contact met hem kan hebben.”
Naomi’s zoon twijfelde geen moment om te helpen. “Hij was vrij van het leger en was gewoon thuis, maar hij is meteen gegaan. Hij zit nu echt tegenover Gaza. Dat is heel heftig, en heel erg moeilijk. Bij de militaire basis belde hij nog, en vertelde hij dat hij de zee in ging. Dan heeft hij helemaal geen verbinding. Ik zit echt te wachten tot hij mij belt. Het kan dagen duren. Hij kan daar ook een week zijn, ik weet het niet. Wij horen helemaal niks van hem.”
Hoewel het dorp Olesh ver weg zit van de aanvallen, voelen ze zich niet veilig. “Hier gaat het oké, maar mensen zijn heel angstig. Iedereen zit thuis en gaat niet naar buiten. Ik heb een hond die ik uitlaat, maar ik blijf heel dichtbij. We zijn zo bang om ergens naartoe te gaan, want er zijn nog steeds Hamas-mensen in Israël. We hopen dat we veilig zijn, maar dat weten we helaas niet. Ik probeer af en toe nog wat thuis te werken, om iets anders te doen dan het nieuws zien, want het is vreselijk.”
Ruim 700 doden in Israël en 493 in Palestina: de actuele stand van zaken rond het conflict
Het nieuws zet Naomi daarom niet meer aan. “Het zijn heel moeilijke beelden. We moeten positief zijn thuis, want mijn jongste dochter is heel angstig. We kijken films of luisteren naar muziek, maar het nieuws kijken we niet. Mijn dochter van 14 ziet op sociale media verschrikkelijke beelden voorbijkomen. Het is moeilijk haar de sociale media te verbieden. Het is zo erg allemaal. Families die niks deden, thuiszaten en ineens verrast werden door Hamas en zijn doodgeschoten. Het volk heeft er niks mee te maken. Zoiets hebben we nog nooit meegemaakt in Israël.”
Ze vervolgt: “Vele burgers en militairen zijn gekidnapt en overgebracht naar Gaza. Daar zitten nu ongeveer 150 mensen, onder wie kinderen, baby’s van een paar maanden oud, en een vrouw van 85. We weten niet waar ze zitten en het is heel erg moeilijk om ze terug te krijgen. Dat is vreselijk. Het is een heel enge situatie.”
Naomi’s ouders en broer wonen ook in Israël. “Zij wonen nog noordelijker, dus zij zijn nu ook redelijk veilig. Maar we weten niet of de Hamas-mensen naar het noorden komen. Onze veiligheidskamer is klaar, maar daar hebben we gelukkig nog geen gebruik van hoeven maken.
Familieleden van mijn man wonen dicht bij de grens. Zijn oom ligt in het ziekenhuis, die is zwaargewond. Hij werkt bij de kibboets en is geschoten in zijn been.”
In Israël zijn ontzettend veel vrijwilligers, vertelt Naomi. “Iedereen is overal aan het helpen. Meer dan 300.000 soldaten zijn vrijwillig aan het helpen in het leger. We zijn een klein land, maar als er iets gebeurt, dan staat iedereen klaar om te helpen. Dat is heel bijzonder.”
Ook Naomi en haar gezin zetten zich in voor anderen. “Wij hebben ons huis aangeboden om families op te vangen die geen huis meer hebben en ergens moeten slapen. We zijn aan het afwachten of we mensen krijgen hier. De meeste mensen die rond Gaza wonen, zijn echt wel gevlucht. In Israël doet iedereen wat-ie kan. Mijn man helpt omwonenden met de beveiliging van hun huis en rijdt rond om te kijken of er geen indringers zijn. Sommige mensen geven geld, andere brengen voedsel rond. Dat is heel mooi om te zien en dat is altijd zo geweest.”
Ruim 250 lichamen gevonden na Hamas-aanvallen op rave in Israël, meerdere vrouwen ontvoerd
