Een kwart van de naasten van een kankerpatiënt heeft een schuldgevoel als ze wat leuks gaan doen, meldt de Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties (NFK) op basis van onderzoek onder 3171 naasten van mensen met kanker.
Vooral kinderen en ouders hebben hier last van.
Bijna 20 procent zegt geen sociaal leven meer te hebben door het zorgen voor het familielid. Meer dan de helft (55 procent) van de naasten van iemand met kanker past het leven helemaal aan aan de situatie. Hoewel veel respondenten dit logisch vinden, zorgt het ook voor een mentale last. Vooral partners en ouders passen hun leven volledig aan, meldt de koepelorganisatie. Zij geven ook het vaakst op dagelijkse basis steun.
Twee derde van de mensen zegt zich sterker voor te doen dan ze zijn, 55 procent vindt het emotioneel zwaar om extra steun te bieden en 40 procent zegt niet voldoende energie te hebben voor de extra hulp en steun. Toch geeft 92 procent van de mensen die steun en de meeste mensen vinden het ook fijn en dankbaar om er voor hun zieke naaste te zijn.
Floor Jansen over borstkanker, zwangerschap en nieuw album: 'Ben milder voor mezelf'
De meest gegeven hulp en steun is het bieden van een luisterend oor, maar ook bijvoorbeeld het rijden naar het ziekenhuis, het bieden van afleiding, overleggen met zorgverleners en praktische hulp in het huishouden komt vaak voor, schrijft NFK. Veel naasten hebben zelf ook behoefte aan iemand om hun zorgen tegen te kunnen uiten, aan afleiding of momenten voor zichzelf.
“De peiling bevestigt dat de impact van kanker verder reikt dan de patiënt, veel naasten passen zelfs hun leven helemaal aan”, aldus Noor van Willegen, Belangenbehartiger Goed leven met kanker bij NFK. “Oog hebben voor naasten is dan ook van groot belang. We hopen dat de resultaten patiënten en naasten, maar ook de mensen om hen heen, helpen om met elkaar in gesprek te gaan over hoe het daadwerkelijk met hen gaat. Maar we willen daarnaast werkgevers en zorgverleners oproepen om alert te blijven op behoeftes van naasten van een kankerpatiënt, want niet iedereen krijgt nog wat hij of zij nodig heeft of durft daarom te vragen.”
Janou (27) heeft zeldzame urachuskanker en is ongeneeslijk ziek: 'We blijven plannen maken'
Het is volgens haar dan ook belangrijk om deze naasten een luisterend oor te bieden en te zorgen voor ontspanning en afleiding. “De ondervraagden gaven aan hier behoefte aan te hebben.” Daarnaast is het belangrijk dat deze mensen – als ze daar behoefte aan hebben – de juiste ondersteuning krijgen. “Een deel van de mensen die hier behoefte aan heeft, heeft dit nog niet gehad. Het is belangrijk dat zij wel de weg weten te vinden naar hulporganisaties.” Waar zij die vinden? “Zij kunnen terecht bij de kankerpatiëntenorganisaties, IPSO centra voor leven met en na kanker en kanker.nl/naasten voor lotgenotencontact of informatie over professionele ondersteuning.”
Isa Hoes in haar nieuwe boek 'Over Leven': 'Ik kreeg de diagnose borstkanker'
