omi (19) en haar vriend Twum (22) bereiden zich voor op hun eerste kindje. Een periode die voor het stel niet altijd even makkelijk is. “Wij wisten tot twee maanden geleden niet of we wel een dak boven ons hoofd zouden hebben.”
Op dit moment wonen de twee tijdelijk bij de moeder van Nomi, zo vertelt ze in Vier Handen Op Eén Buik.
“We zijn in elf maanden tijd drie keer verhuisd. Ik heb even bij Twum en een vriend van hem gewoond, daarna gingen we naar de zorgboerderij waar hij lang gewoond heeft. Maar daar verbleef ik stiekem”, zegt Nomi.
Ze voelde zich vreselijk in die periode. “Ik zat daar stiekem zwanger in een schuur van 30 graden. Kon ook niet douchen of naar het toilet. Ik maakte mezelf schoon in een emmer en soms hield ik de hele dag mijn plas op. Uiteindelijk werden we weggestuurd en hebben we in een auto geslapen. We hebben daar vier maanden gewoond en konden bij niemand terecht.”
Daarna verhuisde het stel naar een vakantiewoning. En uiteindelijk komen ze terecht bij de moeder van Nomi. Daar mogen ze de komende periode blijven. “We mogen tot de eerste drie maanden na de bevalling hier wonen. Daar ben ik heel blij mee. We hebben in overleg met mijn moeder afspraken gemaakt. Hier hebben we een kinderkamer en komt de kraamzorg.”
'Het duurt even voordat mensen zich écht realiseren dat ze dakloos zijn. Maar opeens komt die klap, en dan de schaamte'
Na die drie maanden gaat het gezin naar maatschappelijke opvang en na een jaar hopen ze een huis toegewezen te krijgen. “Dus dan moeten we nog een keer verhuizen.” Ook Nomi heeft, net als Twum die op 7-jarige leeftijd naar een gesloten instelling moest, geen makkelijke jeugd gehad.
“Toen ik 3 was zijn mijn ouders gescheiden. Ze zaten in een vechtscheiding. Toen ben ik naar een pleeggezin gegaan. Van daaruit heb ik jarenlang gerouleerd tussen beide ouders. Die periode was heel stressvol, want mijn ouders waren altijd in strijd met elkaar. Het leek altijd wel alsof het niet om de kinderen ging. Toen ik 9 jaar was heb ik zelf besloten om te gaan voor een woongroep. Ik wilde uit huis geplaatst worden.”
Een half jaar daarna laat Nomi zich uit huis plaatsen. “Ik heb negen jaar in instellingen gezeten. Ik was een rebels kind dat vooral wilde doen waar ze zelf zin in had. Mijn jeugd zou ik echt omschrijven als basisloos en eenzaam. Ik heb echt medeleven gemist in mijn leven. Twum geeft me wel een goed gevoel. Ik ben niet te veel voor hem.”
Kijk hier ‘Vier Handen Op Eén Buik’ terug.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
In 'Vier handen op één buik' zijn we getuige van Selena's bevalling: 'Ik heb zo lang op je gewacht'
