In De Geknipte Gast neemt zanger Stef Bos plaats in de kappersstoel van Özcan ‘Eus’ Akyol. Ze gaan in gesprek over het leven, het vaderschap en het moment dat de zanger bijna twee van zijn kinderen verloor.
Vijf uur lang dacht hij dat ze dood waren.
Ongeluk
“Mijn schoonvader kreeg een acute hartstilstand, hij was in feite dood, en hij stortte naar beneden bij een afgrond tussen Kaapstad en een dorpje waar wij waren”, vertelt Stef over het auto-ongeluk, waarbij zijn twee kinderen achterin zaten.
“Toen ik daar aankwam en de auto zag, besefte ik: hier heeft niemand het overleefd. Mijn schoonmoeder lag langs de weg, die was al overleden, maar door de schokken is het hart van mijn schoonvader weer gaan werken. Hij is gereanimeerd door het ongeluk, dat is bizar. Twee kinderen zaten achterin. De jongste is daar bijna ongedeerd uitgekomen, maar de oudste, mijn zoon, die lag in stukken uit mekaar.”
Als Stef op de plaats van het ongeluk aankomt zijn de kinderen en zijn schoonvader al naar het ziekenhuis gebracht. Hij weet dan niet of ze nog leven. “Ik heb toen vijf uur rondgereden, want ik moest alle praktische dingen met de politie regelen, mijn vrouw was al naar het ziekenhuis. We wisten niet hoe de toestand was, we zagen alleen mijn schoonmoeder liggen.”
Vijf uur lang denkt Stef dat zijn kinderen er niet meer zijn. “Hoe ik het noem: ik heb het grootste verdriet alleen maar aan de horizon gezien.” Het leven van zijn dan 11-jarige zoon Kolya hangt een tijd lang aan een zijden draad, de jongen ligt lang op de IC, maar hij overleeft het ongeluk. Jongste dochter Vonkie (dan 5), die ook in de auto zat, heeft enkel lichte verwondingen.
“Je komt in een volstrekt parallelle wereld terecht. Eigenlijk hou je die herinnering, op de een of andere manier, en dat heeft voor mij een totale verandering gebracht in mijn leven. Omdat ik opeens besefte wat waardevol is. Ik moest mezelf de vraag stellen: hoe kan ik ooit leven met de gedachte dat zij er niet meer zijn?” Het is ook een moment dat de zanger reflecteert op zijn eigen vaderschap. “Ik zie mijn kinderen nu en vroeger keek ik ernaar.”