Elk jaar krijgen ongeveer 1.350 mensen de diagnose eierstokkanker. Het was zondag niet alleen Moederdag, maar ook Wereldeierstokkankerdag.

Moederdag

Humberto vraagt hoe Sietske haar Moederdag was. Ondanks dat ze pijn heeft gehad, heeft ze een fijne dag gehad. “Vanmorgen heel fijn, want ik werd wakker gemaakt met een ontbijtje op bed, zoals het hoort”, zegt ze opgewekt.

“Met tekeningen en knutselwerkjes van school die al twee weken ‘verstopt’ lagen.” Toch zit Sietske niet bij Humberto om over Moederdag te praten, want ze wil andere vrouwen waarschuwen voor de eierstokkanker.

“Als het mij niet meer kan helpen, dan hoop ik dat het de volgende kan helpen”, vertelt ze. “In mijn geval was het gewoon domme pech dat ik het had, het is ook geen erfelijke variant.”

Sietske merkt dat haar omgeving wel op de hoogte was van borstkanker of baarmoederhalskanker, maar dat er veel vragen zijn over eierstokkanker. Humberto vraagt daarom wat voor klachten Sietske had. “Ik had opstoppingen in mijn darmen”, vertelt ze. “Ik kon niet meer naar de wc, ik was vermoeid.”

Monster

Ze dacht eerst dat misschien stress was omdat ze een reisbureau had in coronatijd. “Ik ben gewoon een soort pitbull dus ik ga wel door, maar die klachten werden erger en erger.” Sietske kan er dan niet meer omheen en gaat naar de huisarts. Na wat dingen proberen wat niet blijkt te helpen tegen de klachten, wordt ze doorverwezen naar het ziekenhuis. “Daar zagen ze eigenlijk meteen dat het foute boel was.” Er zit dan al 10 centimeter tumor op haar eierstokken. “En mijn darmen zaten vol met uitzaaiingen.”

Sietskes baarmoeder en eierstokken worden verwijderd en ze krijgt chemotherapie, toch komt de kanker na drie maanden weer terug. Humberto vraagt zich af hoe Sietske en haar man het aan de nog jonge kinderen hebben verteld. “We hebben het een beetje in jip-en-janneketaal verteld. Er zit iets in mijn buik wat er niet hoort. En mijn zoontje kwam er zelf mee, die zegt: ‘Goh, heb je dan een monster in je buik?’ Zo zijn ze het vervolgens gaan noemen.”

Pruik

De wereld die de kinderen erbij maken, helpt Sietske ook. “Dan zie je je dochtertje ’s ochtends met je pruik op door de kamer lopen dat je denkt: ‘O ja, mag ik hem op vandaag? Liever dat je er zo mee omgaat dan met heel veel tranen”, zegt Sietske. “Doordat ze zo klein waren ging het ook een beetje langs ze heen, wat ook wel heel fijn was.” Op dit moment is ze onverwacht bezig met een behandeling in België. Ze hoopt op een wonder.

Aan het einde van het gesprek vraagt Humberto wat Sietske nog graag zou willen. “Ik wil gewoon tijd, tijd waarmee je volle dagen kunt vullen dat je je ook goed voelt en gewoon kan genieten van het moment. En wat ik ook hoop is dat mensen ook meer bewust zijn, kijk naar wat je wel hebt en niet naar wat je niet hebt. Het is zo makkelijk om ergens tegenaan te schoppen, maar wees gewoon blij met wat je hebt en geniet daarvan. Wees blij dat je er bent”, besluit ze.

Lees ookHanny heeft voor de tweede keer eierstokkanker: 'De dood zit me op de hielen'

Kijk de hele aflevering van Humberto hier terug.