Maar vooral de puppy room (een ruimte op de universiteit waar studenten met puppy’s kunnen knuffelen voor stressverlichting) is voor Castricum een brug te ver. De presentator kijkt alsof hij water ziet branden.

“Het is toch niet te doen op deze manier?”, vraagt de presentator met oprechte verbazing aan de groep studenten. “Op een gegeven moment is het ook een beetje klaar hè?”

Uit de weg gaan

Castricum blijkt niet de enige te zijn die zich zorgen maakt. Sterker nog, universitair docent Laurens Buijs (Universiteit van Amsterdam) vindt het ook tijd om aan de bel te trekken: “Het gaat om academische vorming, daarom vind ik het zo eng dat dit gebeurt.”

Beladen onderwerpen, zoals gender of religie, leveren volgens Buijs een docent tegenwoordig veel strijd op. Hij merkt dat dat collega’s daarom steeds vaker eieren voor hun geld kiezen. Ze gaan die onderwerpen liever uit de weg dan de strijd die erop volgt te voeren. De universiteit is volgens Buijs niet langer een vrijplaats.

‘Niet kwaad met kwaad bestrijden’

En dat mag absoluut niet gebeuren, vinden zowel hij als Castricum. “De politiek sluipt in de wetenschap en zo krijg je een vorm van censuur: je moet je er naar schikken en als je er één stapje buiten zet, word je ‘gecanceld'”, stelt Buijs bezorgd vast.

Dat wil overigens niet zeggen dat hij pertinent tegen verandering is, verzekert de universitair docent. “Maar je moet niet kwaad met kwaad bestrijden”, vindt hij, “niet een nieuw onderdrukkend systeem optuigen waarin van alles wel en niet mag.”

Lees ook'Docenten zijn bang voor woke studenten: is dat terecht?'

Het fragment terugkijken? Dat kan hier.