Trots op je lichaam? Jullie lieten het ons weten met deze reacties én foto's

Nieuws | Nieuws

07-06-2018 | Marlon Achteresch

De nieuwe LINDA.167 ‘DIT IS MIJN LIJF’ staat in het teken van ons lichaam. Wij vroegen of jullie trots zijn op jullie lijf en daar reageerden jullie op met bijzondere reacties (en foto’s).

We zetten die mooie en dappere reacties op een rij.

Lees ook
De nieuwe LINDA.167 ‘DIT IS MIJN LIJF’ ligt vanaf woensdag in de winkel

1. Leidy is genezen van anorexia, en wat ziet ze er onwijs goed uit:
‘Absoluut trots op mijn lichaam! Negen jaar anorexia gehad en nu geheeld. Ik eet alles wat ik lekker vind en waar ik mij goed bij voel. Voordat deze foto werd genomen had ik nog lekker een vegetarische pizza op.’

2. Laura heeft Tourette en is trots op haar lijf omdat het de dagelijkse pijn en overbelasting aankan:
‘Ik ben trots op mijn lijf, misschien niet om hoe het er precies uitziet, maar wel dat het al járen dagelijkse pijn en overbelasting aankan. Mijn Tourette zorgt ervoor dat ik elke dag pijn heb: hoofdpijn door tics in mijn nek, rugpijn door het aanspannen van spieren en aanhechtingen daar, en ga zo maar door. Soms ben ik bang dat mijn lijf het daardoor eerder op gaat geven, maar uiteindelijk blijft het (voor nu) goed gaan. Deze foto is van een tic (al even geleden), want die horen bij mijn lijf.’

3. Voor Linda gaat een gezond lichaam voor alles:
‘Ben ik er tevreden mee? Nee! Heb ik de kracht er iets aan te doen? Waarschijnlijk! Moet ik er nu mee leren leven en er verder oké mee zijn? Ja! Want gezondheid telt. Rond en gezond is een term die nu belangrijker is dan perfect zijn (voor de buitenwereld).’

4. Marije ging van 67 kilo, naar 120 kilo, naar 72 kilo:
‘Ik herken zoveel in Linda’s editorial. Als ik foto’s zie van toen ik achttien was… In 25 jaar van 67 kilo via 120, nu sinds een maagverkleining op 72, nog nooit zo trots geweest. De LINDA. heeft me geraakt vandaag. Van de trotse oudere mooie dames (huilen van ontroering) naar de kindjes met kanker (huilen van verdriet). Dankjewel Linda. Prachtig nummer.’

5. Danielle is haar hele leven al ontzettend onzeker (maar kijk die mooie lange benen):
‘Ik ben al mijn hele leven ontzettend onzeker. Ene dag gaat het beter dan de andere dag, zoals bij iedereen wel denk ik. Dit was in Turkije. Lekker relaxen aan het zwembad en af en toe een uitstapje ergens heen. Maar heel relaxed is het niet. Liggen als je constant maar aan het bedenken bent hoe je moet zitten/liggen/lopen om maar zo weinig mogelijk vet te zien. Elke keer als ik naar de wc moest of wat drinken of eten ging halen wilde ik een een lang shirt aan.’

6. Vera kan pas nu – na haar veertigste – haar lichaam waarderen:
‘Trots op mijn lijf? Dat was ik nooit. Al op de basisschool werd ik, ook door de leraren, gekscherend ‘Billy Turf’ genoemd vanwege mijn prominent aanwezige heupen en achterste. En toen moesten de echte curves nog komen. Want dat ze kwamen is een feit, die rondingen die maar ronder en ronder werden. Afschuwelijk vond ik het. Dat mijn lichaam inmiddels twee prachtige meiden op de wereld heeft gezet, drie hernia’s heeft overwonnen, twee auto-immuunziektes iedere dag weer onder controle houdt en mij iedere dag letterlijk en figuurlijk overal draagt… daar stond ik niet bij stil. Het was slechts lelijk en dik. Pas nu, na mijn veertigste, begin ik mijn lichaam te waarderen. Het doet het toch allemaal maar. Het is mijn lijf. Misschien niet het lijf wat ik het allerliefste gehad zou hebben, maar het is ook zo slecht nog niet.’

7. Wat een stralende foto, Angelique:
‘Ik worstel al sinds mijn puberteit met een negatief zelfbeeld. Ik voel mezelf te lelijk en te dik. Soms zie ik een foto van mezelf die het stemmetje in mijn hoofd even stil maakt.’

8. Anouks wijze woorden: onzekerheid zit vooral in ons hoofd en niet zozeer in ons lijf. En zo is het:
‘Oké, deze foto vond ik afschuwelijk: die benen, die buik! Maar aan de andere kant die mega vette glimlach! Wat is belangrijker? Onzekerheid zit vooral in ons hoofd niet zo zeer in ons lijf.’