Filemon Wesselink portretteert in ‘Ik Heb Iemand Gedood’ Nederlanders die zijn veroordeeld wegens moord of doodslag. Ditmaal spreekt hij Jorge over zijn leven en de moord die hij pleegde.
In 1984 wordt Jorge in een Colombiaanse sloppenwijk geboren. Zijn moeder laat hem aan zijn lot over. In 2008 vermoordt hij een vage kennis.
Even terug in de tijd. Jorge wordt in 1996 geadopteerd door een gezin in Mijdrecht met nog drie andere kinderen. Van buitenaf gezien lijkt alles normaal. Jorge heeft veel dieren thuis, van cavia’s tot kippen, zit op muziekles en gaat naar judo.
Maar van binnen kampt hij al vanaf zijn vijfde met suïcidale gedachten. “Ik had als kind alleen maar de gedachte: als mijn eigen moeder al niet van me kon houden, wie dan wel?”, legt hij aan Wesselink uit.
Thuis wordt hij steeds onhandelbaarder en eenmaal op de middelbare school loopt zijn gedrag verder uit de hand. Op zijn dertiende staat hij te liften en stapt hij in bij een man. Eenmaal op de bijrijdersstoel moet Jorge toekijken terwijl de man aan zijn geslachtsdeel zit.
“We zijn toen naar zijn huis gegaan”, vertelt Jorge. “Toen we op bed lagen, draaide hij zich om en ging aan mij zitten. Ik had in m’n hoofd: ik ben zelf naar binnen gestapt, dus ik moet het ook uitzingen.” De volgende ochtend draait de man de voordeur van het slot en loopt Jorge met een smak geld de deur uit. Dat was voor hem het begin van het einde.
Hij begint zich aan mannen aan te bieden voor geld in een Utrechts park. Ook de kans die hij krijgt om te gaan werken bij Maaszicht, een instelling voor kansarme jongeren, laat hij lopen. “Wat heb ik eigenlijk weggegooid, allemaal”, vraagt Jorge zich af. “En eigenlijk alleen maar omdat ik wilde feesten.”
Jorge vertrekt naar Rotterdam om uit te gaan en te werken. Op de avond van de moord werkt hij samen met een vage kennis uit Amsterdam. Na de afspraak gaan de twee de stad in. Bij thuiskomst ontstaat een felle discussie.
“Ik was echt helemaal van de wereld, we waren vanaf negen of tien uur aan het drinken en snuiven”, vertelt Jorge openhartig. Wanneer hij wil gaan slapen, begint de kennis met spullen te gooien.
Een mes belandt op de grond. “Ik wil dat mes oppakken om weg te leggen en dan komt hij opeens op me af”, vertelt hij over het fatale moment. De volgende dag meldt Jorge zich bij de politie en wordt hij aangehouden.
“Iedereen heeft weleens ruzie. Maar dat opeens dat mes helemaal in iemands lichaam zit, dan moeten er wel gekke dingen gebeuren”, zegt Wesselink. “Ik weet wat mijn intenties waren en dat was niet om hem om het leven te brengen”, reageert Jorge.
Ondanks dit besef, voelt hij de verantwoordelijkheid voor het doden van een ander mens. “Ik heb dat mes beetgehad en op het moment dat hij op me af kwam heb ik ook niet m’n arm weggetrokken. Dus om die reden vind ik wel dat ik verantwoordelijk ben”, zegt hij tegen Wesselink. “Als ik überhaupt zicht had op mijn problematiek, dan was ik niet eens in deze situatie terecht gekomen.”
Voor de eerste keer sinds de moord bezoekt Jorge de plaats delict. Onverwachts doet het hem veel: “Wat de fack is hier allemaal gebeurd, joh. Hoe heb ik het ooit zo ver laten komen?”
Lees ook'Complotwappies' aan het woord in 'Filemon en de Complotten'
Wil jij het hele interview met Jorge zien? Kijk de aflevering dan hier terug.
