Jaloers

Kofi woonde twee keer drie maanden in Nederland, bij Eva en haar kinderen thuis. Algauw merkte ze een cultuurclash: Kofi vond het lastig om zich aan te passen, binnen in huis te zitten, zijn familie te missen. Daarnaast was hij heel jaloers, want in zijn land liggen de man-vrouwverhoudingen anders. 

Eva’s leventje werd steeds kleiner. “Hij vroeg me hoe mijn dag was geweest, want ik werkte met mannen. Dan werd ik helemaal uitgehoord. Hij haalde me op van de trein, dat vond ik in eerste instantie superschatting. Achteraf was het om mijn gangen na te gaan.”

Geheim

Hoewel het koppel superverliefd was, allerlei leuke dingen ondernam en Kofi het zelfs goed met Eva’s kinderen (acht en vier jaar oud) kon vinden, hield Eva het gevoel dat hij iets niet vertelde. “Mensen om me heen zeiden dat dit soort mannen allemaal vreemdgaat, maar dat was het volgens mij niet.”

Juist op de momenten dat ze het leuk hadden, betrok zijn gezicht. “Dan vroeg ik wat er was en zei hij: ‘Niks’.”

Schoon schip

Toen Eva en haar kinderen bij hem in Ghana op vakantie waren, werd het voor haar duidelijk dat de relatie niet ging werken. Ze durfde het daar niet te vertellen, want “hij was vrij gepassioneerd”, maar liet hem na afloop weten geen toekomst te zien. “Het wordt te zwaar, ik heb nog steeds het idee dat je iets verbergt”, zei ze. 

Kofi kon haar niet loslaten en bleef maar bellen, tot het punt waarop de moeder van twee hem moest blokkeren. Na een maand of vijf kwam er toch weer contact, omdat hij nog wat spullen bij haar thuis had liggen en die terugwilde. “Toen gaf ik hem nog één kans om schoon schip te maken. Hij zei dat ik maar even moest gaan zitten en vertelde dat hij een strafblad had.”

Misbruik

Aangezien de Ghanees best een opgewonden standje kon zijn, ging Eva ervan uit dat hij in zijn tienerjaren wellicht iemand het ziekenhuis in had geslagen. “Bizar eigenlijk dat ik dat niet zo erg vond, toch?”

Maar hij vertelde haar heel iets anders; hij had vastgezeten omdat hij als vijftienjarige een kind had misbruikt. “Toen hing hij op en heb ik hem niet meer gesproken.”

Herinnering

Ze zat een uur in de stoel met de telefoon in haar hand en ging alles in haar hoofd nog eens na. “Gelukkig zijn mijn kinderen niet vaak met hem alleen thuis geweest, al had ik daarvoor geen seconde het idee dat ze niet veilig bij hem zouden zijn. Dit haalt elke herinnering van  ons onderuit.”

Haar kinderen waren juist gek op hem. “We gingen met hem voor het eerst met de trein en bowlen. Ze vonden het prachtig om daarbij te zijn. Hij tilde ze op zijn rug, ging met ze zwemmen. Ik was daar gelukkig negen van de tien keer bij.”

Worsteling

Eva vindt het ‘shocking’ dat ze als moeder zo druk was om haar kinderen  te beschermen, maar toch ‘zo iemand’ in huis haalde. “Ik geloof in tweede kansen, maar hij heeft me de keuze niet gegeven om zelf een afweging te maken.”

Lees ook
Man dood na mishandeling in Assen vanwege verdenking zedendelict

Ze heeft het zichzelf inmiddels vergeven, maar heeft er lang mee geworsteld. “Dat was een proces. We hebben het heel leuk gehad, we waren echt verliefd, en dit was een mes in mijn rug. Ik ben blij dat hij het me toch heeft verteld, omdat ik voelde dat er iets was, maar dit heeft uiteindelijk ook bevestigd dat ik telkens de juiste keuzes heb gemaakt.”

Lees ook
Isa Tan: ‘In Ghana is het niet normaal om te zeggen dat je van je vader houdt’

Intuïtie

Wat ze anderen wil meegeven, is dat het belangrijk is om naar je intuïtie te luisteren. “Als dat gevoel in je buik aangeeft dat er iets niet klopt, dan klopt er ook iets niet.”