Inspiratie voor zijn programma haalt de presentator uit alles waar hij zich druk om maakt of om moet lachen. “Bijvoorbeeld als je het hebt over juicekanalen. Ik maak me daar niet per se druk om, maar ik vind het fenomeen wel interessant. Zo’n Yvonne Coldeweijer zet zich enorm af tegen de mainstream media. Daar wil ze geen deel van uitmaken. Intussen bereikt ze zelf wel een miljoenenpubliek en is ze misschien wel groter dan Shownieuws. Is ze dan niet zelf mainstream media geworden?”

Parodieën

Plakshot is niet alleen maar lang leve de lol. “Ik vind het leuk als mensen net op een andere manier tegen de media aankijken. Dat ze, de volgende keer wanneer ze naar een programma kijken, denken: hey, wat grappig, waarom zie ik nou heel groot die verslaggever in beeld? Het gaat toch niet om hem? Ik vind het leuk om de kijker een inkijkje te geven in de overwegingen die mediamensen maken.”

Toch valt er echt wel genoeg te lachen. “We maken ook parodieën. Voorbeeldje: afgelopen weekend zag ik U2-zanger Bono op een metrostation in Kyiv een nummer zingen voor Oekraïne. Dat deed hij een poos geleden ook al. Het valt me op dat bij iedere aanslag Bono meteen klaarstaat met een rampenlied. Doet hij dat omdat hij gelooft dat hij de wereld zo beter maakt, of is het puur promotie? Dat vormt de basis voor een parodie op zijn rampenlied. Hartstikke leuk, ik krijg zelfs een Bono-broek, ringbaardje en speciale zonnebril aangemeten.”

Straatinterviews

Voordat Roel Maalderink aan Plakshot begon, had hij een andere show, Voxpop. Daarin interviewde hij op straat mensen voor de camera.  “Ik vond straatinterviews altijd maar gek. Aan mensen op straat vragen wat ze van de hypotheekrenteaftrek vinden. Wat zegt de mening van een aantal willekeurige mensen nou. Daarmee ben ik gaan experimenteren samen met een vriend die werkt als cameraman. We proberen echt een dwarsdoorsnede van Nederland te maken, dus niet bewust plekken op te zoeken waarvan we weten dat we spraakmakende antwoorden krijgen.”

Zelf wordt hij overigens behoorlijk ongemakkelijk van interviews. “Dan bedenk ik tegelijkertijd al wat de vervolgvraag is, hoe iemand het shot gaat monteren en hoe ik overkom. Ik zou zelf altijd doorlopen. Al ben ik dan toch ook wel benieuwd naar de vragen. Maar als ik voor zo’n camera zou staan, sta ik absoluut met mijn bek vol tanden. Je moet ook in een splitsecond reageren.”

Mediatalent

Vorig jaar werd de journalist uitgeroepen tot Volkskrant Mediatalent en zijn programma’s krijgen veel lof vanuit de mediawereld, maar: “Druk voel ik niet. Ik voel me juist veel relaxter dan vorig seizoen. Toen vond ik de mening van anderen heel spannend. Ik probeer ook niet iets te maken om te scoren. Je doet het voor anderen toch nooit goed. Ik geloof dat als je iets maakt wat je zelf heel leuk vindt, er genoeg mensen zijn die dat ook leuk vinden. Als ik me ga afvragen: Vinden mensen dit leuk? Dan is niemand tevreden.”

Het had overigens weinig gescheeld of Maalderink was advocaat geworden: hij volgde een studie tot mediajurist. Toch werd dat ‘m niet: “In de advocatuur ben je toch een soort loodgieter. Er is ergens een probleem en jij wordt ingevlogen om dat probleem voor iemand anders te fixen. Het leuke van mijn werk is, vind ik, dat ik zelf mag maken. Dat ga je met iets juridisch of in de advocatuur nooit voor elkaar krijgen. En dit was ook mijn droombaan als kind.”

Plakshot met Roel Maalderink is vanaf zondag 15 mei wekelijks te zien op NPO 3. 

Lees ookHet beste uit '9 vragen aan': 'Als ik voel dat er met me gepiepeld wordt: wegwezen'