‘Gedropt’ worden in een bos met niets meer dan een zaklamp. Het is voor veel Nederlanders jeugdsentiment ten top, maar niet overal even bekend.
Zo blijkt uit een artikel dat The New York Times schreef over dit ‘bijzondere’ verschijnsel.
'New York Times' verbaast zich over 'Nederlands ritueel' dropping (en Twitter haakt massaal in)
Onafhankelijke opvoeding
‘Nederlanders voeden hun kinderen anders op dan wij’, schrijft de Amerikaanse krant. ‘Kinderen wordt geleerd niet te afhankelijk te zijn van volwassenen, maar hun eigen problemen op te lossen. De ‘dropping’ is hier misschien wel het meest extreme voorbeeld van.’
Dropping
Een dropping wordt door de New York Times omschreven als ‘een groep kinderen van rond de twaalf jaar, die middenin de nacht in een bos worden achtergelaten en hun weg terug moeten vinden naar hun slaapplek.’
‘Typisch Nederlands’
Toegegeven, als je er nog nooit van hebt gehoord, klinkt dit misschien een beetje vreemd. Maar voor veel Nederlanders is het de normaalste zaak van de wereld, merkt ook de journalist die meegaat tijdens een dropping in Austerlitz. Ze schrijft: ‘Veel ouders reageren verbaasd als ik ze ernaar vraag. Ze staan er niet bij stil dat dit iets typisch Nederlands is.’
Op Twitter wordt ondertussen volop ingehaakt op het artikel uit de New York Times. RTL-correspondent Erik Mouthaan twittert ter verduidelijking dat onze bossen niet te vergelijken zijn met Amerikaanse. ‘De VS hebben bossen zo groot als Nederland. De schrijver vertelt er niet bij dat onze ‘bossen’ zeg maar het formaat Central Park hebben.’
Lees ook
‘Niksen’ is plotseling een typisch Nederlandse levensstijl en Twitter gaat los
Ervaringen
Andere Twitteraars besluiten naar aanleiding van het artikel hun eigen ervaringen met droppingen te delen. En dat doet de een nét wat serieuzer dan de ander.
I loved this! One of the most exiting things to do, and ofcourse we were safe. Forests in the Nettherlands aren’t that big?
— Barbara Ebben (@BarbaraEbben) July 21, 2019
It’s true. My parents dropped me in a forest when I was 7, I lived of berries and marihuana for 3 years. Eventually I found my way back to civilisation, but I ended up with a family I didn’t know. But we’ve made it work and I think that is beautiful.
— Rianne Meijer (@globalistaa) July 22, 2019
I grew up in the western part of the country, where there are hardly any forests. In those areas, your parents take you out at sea and drop you there. You have to swim several miles back to the shore. Those without any sense of direction wind up in England.
— Nationaal Gyurka Jansen (@ThE_ED) July 21, 2019
