Ik ben een nieuwsjunk. Politiek is mijn hobby, sensatie is mijn crack. Mijn ontbijt bestaat al jaren uit drie vaste ingrediënten: koffie, muesli en Blendle. Wanneer ik wakker word blader ik, nog voordat ik goed en wel overeind zit, alvast de Volkskrant, Trouw, Parool, Telegraaf en AD Utrecht door in de app en lees ik een paar artikelen. In het weekend neem ik alle tijdschriften door. Als ik op de bus sta te wachten kijk ik nog snel even naar de stukken die worden aangeraden in de Blendle-nieuwsbrief.
Op de schop
Wat Blendle zo uniek maakte is de compleetheid. Eindelijk hoefde je als nieuwsconsument niet meer te kiezen uit één krant, hoefde je je niet meer te conformeren aan één redactie. Je kon kijken, vergelijken, wegen en reflecteren. Ik zeg hier “maakte”, in de verleden tijd, omdat Blendle-opperhoofd Alexander Klöpping vanochtend in een lange mail met een YouTube-filmpje aankondigde dat de bladerfunctie gaat verdwijnen. Voortaan kun je als Blendle-gebruiker alleen nog de artikelen lezen die door de redactie en een algoritme voor jou zijn uitgekozen.
Nieuws door een koker
Ik ben niet boos, maar teleurgesteld. Wat Klöpping hier in wezen zegt is: wij van Blendle bepalen wel wat je leest, wij weten wat goed voor je is. Dat principe ken ik van een ander medium: Facebook. En daar heeft het – op z’n zachtst gezegd – redelijk desastreus uitgepakt. Mijn bubbel is al zo beperkt. Ik wil niet dat een algoritme of een redactie van gelijkgezinden nu ook nog gaat bepalen welke stukjes ik lees. Ik wil door de krant kunnen struinen en geconfronteerd worden met onderwerpen en opinies die juist níet in mijn belevingswereld liggen. Ik wil kunnen vergelijken hoe verschillende kranten over één en hetzelfde onderwerp schrijven. Een krantenredactie legt al een filter over de werkelijkheid. Ik wil niet dat de Blendle-redactie daar nóg een koker overheen plaatst.
Blijven ze wel objectief?
Bovendien voorzie ik nu al gedoe wanneer – ik noem maar iets – De Telegraaf over een paar maanden van mening is dat de Blendle-redactie niet genoeg van haar artikelen in de nieuwsbrief plaatst. Hoe denken ze objectiviteit te kunnen waarborgen én de verschillende redacties tevreden te houden, zodat die niet vertrekken, zoals het NRC eerder al deed? Dat lijkt me een pittige, zo niet onmogelijke opgave.
Dit is niet de manier
Ik hoopte dat Blendle het Spotify van de geschreven media zou worden: een volledig archief, vrij toegankelijk. Dat het niet rendabel bleek, is ontzettend jammer. Ingrijpen is in zo’n situatie soms noodzakelijk. Maar de lezer schofferen door hem of haar een prefab leesmenu door de strot te douwen lijkt me niet de manier. “Het kwartje is gevallen!”, tweette Alexander Klöpping vanochtend. Het is inderdaad gevallen, maar wel de verkeerde kant op.