Zondag 12 augustus –  een voorbode

‘Ma ligt in de vertrouwde foetushouding op haar anti-doorligmatras. Ze ademt hoog en onregelmatig. Ze reageert niet op woorden en aanrakingen’, schrijft Hugo. ‘Middaglicht valt hard door de gordijnen. Wat voor kleur heeft de dood? Ma is niet lijkbleek, maar deze onbestemde kleurschakering lijkt me een voorbode.’

Maandag 13 augustus – ‘Ga maar, ma’

Een dag later krijgen Hugo en zijn broer te horen dat hun moeder een ontsteking heeft, waarschijnlijk een longontsteking. ”Eindelijk’, zeg ik tegen Karina (Hugo’s vrouw, red.) ‘Laat dit de vluchtroute zijn. […] Laat het vanavond zijn, exact tien jaar geleden stierf ma’s jeugdliefde Henk. Ze zei destijds: ‘Wat moet ik zonder die man? Ik voel me gehalveerd.” Later die dag lost Hugo zijn broer af. ”Vanaf nu is ma terminaal’, zegt de arts. In ma’s oor fluister ik: ‘Ga maar, ma. Ik hou van je. Het is mooi geweest zo. Ga maar naar Henk.’

Vier dagen later overleed Joke. Hoe Hugo die dagen beleefde, lees je in de rest van zijn column.

Lees ook
Moeder (89) van schrijver Hugo Borst in verpleeghuis overleden

Start je dag met een verse dosis nieuws in je mailbox – geselecteerd door de redactie van LINDAnieuws. Schrijf je hier in voor onze ochtendnieuwsbrief en begin je dag goed geïnformeerd.