LINDA.176 staat in het teken van kanker: een heftig, maar belangrijk onderwerp. Chantal Deen (50) uit Delft heeft borstkanker gehad en is nu ruim vier jaar kankervrij.
Zij wilde na haar ziekte wat kilo’s kwijt wilt, maar daar werd nogal verontwaardigd op gereageerd. “Ze vinden dat ik blij mag zijn dat ik er nog ben.”
Waarom wil je graag wat kilo’s kwijt?
“Op een gegeven moment woog ik 82 kilo. Daar schrok ik enorm van, want ik kom van 63 kilo en ik ben slechts 1 meter 54. Toen ik vijf jaar geleden stopte met roken, vond ik dat ik recht had op eten; ik kwam 10 kilo aan. In de periode dat ik borstkanker had, probeerde ik te sporten en deed ik niet aan troosteten. Ik kreeg veel medicijnen tegen misselijkheid, waardoor ik niet hoefde over te geven. Daardoor ben ik niet aangekomen of afgevallen, en daar heb ik veel geluk mee gehad. Na mijn chemo, operatie en bestraling was mijn hormoonhuishouding dusdanig veranderd dat ik rechtstreeks in de overgang kwam. Daardoor ben ik wel weer aangekomen, en ik heb het er ongetwijfeld aangegeten.”
Wat voor reacties krijg je op het afvallen?
“Dat ik mooi ben zoals ik ben. En dat ik niet moet zeuren over m’n gewicht, omdat ik kanker heb overleefd. Ze bedoelen het vast goed, maar ik heb wel gemerkt dat mensen soms maar wat roepen. Dan zeggen ze: ‘Je bent er toch nog?’ en denk ik: ja, maar jij bent er toch ook nog?. Ik heb dezelfde wensen als iedere andere vrouw. Ze roepen dat ik ‘eens een keer tevreden moet zijn’, maar wie bepaalt dat? Het gaat hier trouwens om vage kennissen, niet om mijn familie en vrienden.”
Wat vind je van die opmerkingen?
“Ik heb wel eens gedacht: misschien zit ik te zeuren en hebben ze wel gelijk. Maar ik vraag niet om dat soort reacties. Ik ben goed gebekt, maar zelfs ík sta dan even met m’n mond vol tanden.”
Lees ook
Irene (39) had borstkanker: ‘Ik ben te snel weer aan het werk gegaan’
Waarom denk je dat er zo’n taboe ligt op afvallen als je ziek bent geweest?
“Omdat men vindt dat je blij moet zijn dat je er bent. Vaak vertellen mensen alleen wat hún ervaring is met de ziekte en wie zij erdoor hebben verloren. Ze vinden dat ik maar blij moet zijn dat ik het wél overleefd heb. Maar ik kan toch niet de schuld op me nemen van iedereen die aan kanker is overleden? Ik heb ook gedacht dat ik dood zou gaan. Het zou zoveel fijner zijn als iemand zou zeggen: ‘Wat fijn dat het voor jou is meegevallen’. Luister naar elkaar en wacht even met je eigen verhaal.”
De nieuwe LINDA.176 KANKER ligt nu in de winkel. Liever online bestellen? Dat kan hier.
In ons programma Kankermonologen spreken kankerpatiënten over de nasleep van de ziekte en hoe die, ook jaren later, nog een rol speelt in hun leven. In onderstaande aflevering vertelt Iris daarover.
