Vandaag is het de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen. Ook tijdens het WK voetbal kunnen de emoties binnenshuis hoog oplopen – te hoog zelfs.
In deze gastcolumn schrijft Olcay Gulsen hoe een voetbalwedstrijd als katalysator van huiselijk geweld kan dienen.
Nietsvermoedend liep ik naar binnen en trof een volledige ravage aan. Mijn lieve vriendje van 19 was na het verlies van Nederland in een WK-wedstrijd compleet uit zijn dak gegaan. Hij had het hele huis vernield. Zijn handen lagen open en hij zat huilend op de bank.
Ik storm op hem af om hem te troosten en vraag: ‘Wat is er gebeurd?’. Hij begint harder te huilen en ik denk aan allerlei slechte scenario’s. Was hij thuis overvallen of beroofd?
Hij veegt zijn tranen af en stamelt dat Nederland heeft verloren. ‘Maar wat heeft dat te maken met deze ontzettende zooi en je verwondingen?’, vraag ik hem. De emoties waren zo hoog opgelopen en hij had ook te veel gedronken. Ik begreep er niets van. Kan een verloren voetbalwedstrijd dit teweegbrengen?
Alhoewel ik zelf pas 15 was, herinner ik me dit moment nog heel goed. De verslagenheid in die ogen gecombineerd met de schaamte. We ruimden de zooi samen op en hij beloofde mij dat hij niet meer zou drinken tijdens voetbalwedstrijden.
Om eerlijk te zijn, heb ik nooit meer teruggedacht aan dit moment tot ik vandaag een interessant artikel doorgestuurd kreeg van Marije Cornelissen van Un Women Nederland. In dit artikel staat dat uit onderzoek van de Universiteit van Lancaster blijkt dat huiselijk geweld extreem toeneemt bij grote voetbaltoernooien zoals het WK of EK voetbal. Vooral als het thuisland verliest heeft de partner het zwaar te verduren. Dan kan het een katalysator zijn voor huiselijk geweld.
In het artikel staat ook omschreven dat het een wereldwijd probleem is dat veroorzaakt wordt door onder andere hoge emoties bij wedstrijden, drank en drugsmisbruik en ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Na het artikel gelezen te hebben, bedenk ik hoe vreemd het is dat iets wat juist zo leuk en gezellig zou moeten zijn, zoveel ellende kan veroorzaken. Sport verbindt en verbroedert, beweert men. Het zorgt voor meer begrip en respect voor elkaar. En daarmee voor een beter evenwicht in de samenleving. Maar als het aankomt op respect voor je partner, blijkt dat na een verloren potje ver te zoeken. Net nu dit WK samenvalt met de periode dat we wereldwijd stilstaan bij het grootste geweldsprobleem van de wereld: geweld tegen vrouwen en meisjes.
Het is bijna cynisch te noemen dat we op 25 november, de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen, gebouwen en andere objecten door heel Nederland oranje gaan uitlichten om aandacht te vragen voor dit probleem. En dit terwijl er ook door heel Nederland oranje geklede mannen na een verloren potje tegen Ecuador zomaar los kunnen gaan op hun partner.
Ik denk terug aan mijn eerste vriendje en hoop zo ontzettend dat hij die belofte van toen nooit heeft verbroken. Dat hij nog steeds nuchter naar wedstrijden kijkt. Niets is toch belangrijker dan mensenrechten die rond dit WK meer dan ooit geschonden zijn.
Olcay Gulsen emotioneel over contact met vader in 'De Geknipte Gast': 'Ik heb hem echt uit mijn hart vergeven'
