De carrièreladder beklimmen on your own terms: in ‘MEIDEN aan de macht’ spreken we mensen met de leukste, spannendste en bijzonderste banen.
Deze keer: profvoetballer Samya Hassani (25). Ze is ook Hoofd jeugd opleiding en meidencoördinator bij de Meidenhub ASV De Dijk in Amsterdam-Noord.
Zolang als Samya zich kan herinneren wilde ze al een beroep hebben waarin ze veel bewoog. “Het was mijn droom op gymjuf te worden. Op de basisschool had ik zo’n leuke gymdocent, zij was mijn voorbeeld. Toen ik ouder werd, veranderden mijn interesses, maar dat ik iets binnen de sport wilde doen, is altijd gebleven.”
Ook voetbal zat er al vroeg in. “Mijn vader werkte bij een voetbalvereniging in Amsterdam Nieuw-West, waar mijn broertje speelde. Ik ging altijd mee naar de club. Ook thuis voetbalde ik op straat met mijn broertjes en jongens uit de buurt. In het begin was ik het enige meisje dat goed kon voetballen, later kwamen daar meer meiden bij.”
Profvoetballer worden? Dat stond helemaal niet op haar radar. “Ik begon pas op mijn 16e bij een vereniging, omdat een vriendin me vroeg mee te gaan naar haar training. Ik rolde erin zonder ambitie om prof te worden. Binnen de voetbalwereld is dat laat, de meesten beginnen veel jonger.”
Toch ging het snel. Na drie jaar amateurvoetbals speelde Samya op het hoogste amateurniveau en werd ze op haar 19e gevraagd voor VV Alkmaar in de Eredivisie. “Die overgang was zwaar. Bij de amateurs speelde ik altijd, maar in de Eredivisie moest ik opeens genoegen nemen met de bank. Ik ging van twee keer per week naar vijf keer per week trainen. Het voelde moeizaam, maar het was het allemaal waard.”
Zara (31) is wereldkampioen kitesurfen: ‘Begon pas op m'n 23e'
In de tussentijd was Samya ook bezig met school, maar dat ging haar niet altijd voor de wind. “Ik deed vmbo-t, maar haalde mijn diploma niet. Dus toen ik van school moest, ben ik de opleiding Sport & Bewegen, niveau 2, gaan doen. Ook heb ik een jaar gestudeerd voor Onderwijsassistent. Toen verhuisde ik naar België en heb ik drie jaar niks gedaan qua opleiding.”
Pas vorig jaar pakte ze de draad weer op. “Ik volg nu de opleiding Jeugdvoetbalcoördinator: Sport & Bewegen met een specialisatie in voetbal. Daarmee haal ik ook mijn KNVB-trainersdiploma’s. Dit is een studie die écht bij mij past. Eindelijk.”
Naast haar eigen loopbaan in de Eredivisie werkt Samya drie dagen per week bij de Meidenhub in Amsterdam-Noord, een initiatief van de Gemeente Amsterdam, gehuisvest bij ASV De Dijk in samenwerking met verenigingen. Meidenhubs zijn clubs waar de gemeente extra inzet op het versterken en laten groeien van meidenvoetbal – met duidelijk afspraken, goed beleid en rolmodellen die meiden op het veld kunnen zien en spreken.
Samya: “De Meidenhub is zó belangrijk. In Amsterdam-West, waar ik vandaan komt, zijn er veel meidenafdelingen bij clubs. In Noord nog nauwelijks. Ik wil dat het daar ook groeit, dat de meiden dezelfde kansen krijgen als jongens. Het meidenvoetbal wordt steeds groter, dus gelijkheid is cruciaal.”
Bij de Meidenhub is zij het aanspreekpunt voor ouders, begeleidt ze trainingen en is ze er als een soort grote zus voor jonge spelers. “Ik help meiden niet alleen in hun voetbalontwikkeling, maar ook sociaal. Sport is een uitlaatklep, dus we praten over wat ze thuis meemaken, over school, over onzekerheden.”
Hoe ze deze job combineert met topsport? “Door eerlijk te zijn. Als ik een slechte dag heb, zeg ik dat tegen mijn trainer. Niemand voelt zich elke dag fantastisch. Maar omdat ik alles wat ik doe leuk vind, komt de motivatie vanzelf.”
Sanne is wereldkampioen wakeboarden: 'Ik bak stroopwafels om rond te komen'
Samya ziet dat vrouwenvoetbal nog steeds anders wordt behandeld, maar heeft er persoonlijk weinig last van. “Ik ben opgegroeid tussen de jongens, dus voor mij voelt het niet vreemd. En ja, voetbal is lang een mannenwereld geweest, maar dat verandert. Daarnaast hoeft het niet per se iets negatiefs te zijn als je in die wereld stapt. Bij de Meidenhub en bij HERA United werken we ook mannelijke trainers. Uiteindelijk draait het om respect en goede begeleiding, niet om gender.”
Door de jaren heen heeft Samya een hoop hoogtepunten in haar carrière als profvoetballer verzameld. Het lukt haar dan niet om er één te kiezen. “Mijn Eredivisie-debuut tegen Ajax staat hoog op de lijst. Ik zou net het veld opgaan, stond klaar naast de official en draaide me om. Op de tribune zaten al mijn oud-teamgenoten. Ze waren speciaal gekomen om mij te steunen. Dat vergeet ik nooit meer.”
Nóg een mooi herinnering is de Afrika Cup-finale met het Marokkaanse elftal. “We stonden in een uitverkocht stadion met meer dan 60.000 fans. Het was de eerste Afrika Cup en als land hadden we ons nooit eerder gekwalificeerd. Die sfeer die er hing was onbeschrijfelijk.”
En tot slot: Samyas allereerste wedstrijd met HERA United. “We hadden die week te horen gekregen dat we de teamtitel mochten claimen. Daarmee werden we de eerste onafhankelijke vrouwenvoetbalclub van Nederland! Een historische moment. We speelden een wedstrijd tegen AZ, een gevestigde club, en we speelden gelijk. Het gevoel van trots dat je dan overspoelt, is ongekend.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Net als elke topsporter heeft ook Samya een groot voorbeeld: de Braziliaanse voetballer Marta da Silva. “Ze is al sinds mijn jeugd een held in mijn ogen, maar de échte helden zijn mijn familieleden.”
“Mijn zus is een van mijn grootste voorbeelden. Nadat mijn moeder was overleden toen ik nog jong was, hebben mijn broer en zus me met alles opgevangen. Ze hebben me ook altijd gesteund, of ik nou ging voetballen, verhuizen of stoppen met school. En mijn vader? Die steunt mij net zo onvoorwaardelijk. Hij wil dat ik gelukkig ben. ‘Je moet doen wat jij leuk vindt, voor jou en niet voor een ander’, zegt hij altijd.”
De komende jaren wil de profvoetballer en coach vooral blijven groeien in haar werkveld. “Ik wil zoveel mogelijk meiden inspireren. Ik ga mijn KNVB-diploma’s halen, mijn opleiding afronden en alles uit mijn voetbalcarrière halen wat erin zit. Topsport is onzeker, maar ik wil later kunnen zeggen dat ik er echt voor ben gegaan.”
En voor meiden die twijfelen of ze hun sportdroom moeten najagen, heeft Samya één duidelijke boodschap: “Werk hard, doe het voor jezelf. En blijf gaan, ook als je het gevoel hebt dat mensen je ergens niet willen.”
Altijd bovenop de beste verhalen zitten? Download de LINDA.meiden app.
Misha is freelance online redacteur bij LINDA.meiden. Ze is geboren en getogen in Rotterdam, maar verhuisde acht jaar geleden naar Amsterdam. Ze heeft een haat-liefderelatie met haar roze iPhone, die ze regelmatig verruilt voor haar e-reader. Haar favoriete genre? Romance. Daardoor is ze hard op weg haar reading goal met 200 procent te behalen.
