De documentaire 1000 Men And Me: The Bonnie Blue Story staat sinds deze week op Videoland en heeft veel losgemaakt. Wij moesten ‘m ook zien, en we delen – net als het internet – onze blik erop.
Redacteur Amber zat vijftig minuten lang aan de televisie gekluisterd en deelt haar mening.
Bonnie Blue haalde begin dit jaar wereldwijd het nieuws nadat zij met meer dan duizend (!) mannen het bed deelde in één dag. Video’s waarin tientallen mannen, met hun broek op de enkels, voor haar in de rij stonden, gingen viral.
De documentaire brengt zes maanden van haar leven in beeld. Als kijker ben je bij haar ‘1000 guys in 12 hours challenge’. Ze neemt plaats op een bed en wordt die hele dag gefilmd. Op een gegeven moment zie je haar intiem met zo’n vijf mannen – beelden die eigenlijk op een achttienplussite horen te staan. Met haar seksmarathon behaalt ze een wereldrecord. Ze beweert hiermee een feminist te zijn. In de weken daarna zien we haar bereik groeien, tevens haar inkomsten. Ook zijn we getuige van meerdere gangbang-opnames voor het platform, het liefst met ‘net meerderjarige’ mannen. Het wordt haar businessmodel.
Haar echtgenoot en moeder, die een deel van haar inkomsten krijgt, komen aan het woord. Ze staan – net als haar team – achter haar. Maar dan worden ook tegenslagen in kaart gebracht. Zo breekt niet alleen haar partner met haar (onduidelijk waarom), maar ook OnlyFans, wat haar grootste inkomstenbron is. De aankondiging van ‘Bonnie Blue’s Petting Zoo’, waarin zij zich zou laten vastbinden in een glazen kooi en alles met haar gedaan mag worden, is in strijd met hun rechten. En dan stopt de docu behoorlijk abrupt, als je het mij vraagt.
Bij veel kijkers valt de documentaire verkeerd. Ook ik zat het grootste gedeelte met flinke verbazing te kijken. Op haar als zakenvrouw valt weinig aan te merken; ze heeft een doel, gaat er volledig voor én behaalt het. Met een maandelijks inkomen van twee miljoen pond en een groeiend aantal volgers van inmiddels 985K, kun je niet zeggen dat ze niet succesvol is. You do you als je intieme content maakt en verkoopt, maar sommige scènes vond ik nogal schokkend.
In die vijftig minuten toont Bonnie nauwelijks haar emoties. Ook voor haar extreme challenge heeft ze weinig zenuwen. Haar grootste vraag is of er wel mannen komen opdagen. “Wat als ik meer spullen heb (1600 condooms, 50 bivakmutsen en verdovend glijmiddel, red.) dan mensen in me? Hopelijk gebeurt dat niet.”
De mannen die meedoen aan haar ‘experiment’ kent zij niet en zitten niet in die industrie. Vreemdelingen lopen de kamer in, soms zelfs met een bivakmuts op voor anonimiteit. Als kijker krijg ik plaatsvervangende angst. Seks hebben met compleet onbekenden is voor niemand fijn, toch? Laat staan zoveel mensen achter elkaar die in jouw lichaam komen – zonder een woord gewisseld te hebben. Bonnie heeft haar emoties goed onder controle, zegt ze. Aan het einde van de dag heeft ze met 1057 mannen seks gehad. Of het de moeheid of iets anders is weet ik niet, maar ze ziet er enigszins verslagen uit – ook al geeft zij anders aan.
Het meest aangrijpende vind ik nog wel de jonge mensen (vaak nét achttien jaar) die een prominente rol in haar content spelen. Een paar weken later nodigt ze een jonge, vrouwelijke creator uit voor een zelfde concept. In de video tillen mannen haar op en laten ze lijken alsof ze massaal met haar naar bed gaan – of dat ook gebeurt, weten we niet. “Ze had nog nooit porno gekeken, laat staan eraan meegedaan. Ze was zo geschokt dat we haar zover kregen dat ze meedeed”, zegt Bonnie. De video zorgde voor enorme opschudding. Was het wel met consent? Volgens Bonnie is dat iets wat ouders hun kinderen moeten leren.
Na alle kritiek besluit ze een intieme video over consent te maken. Daarvoor werkt ze met jonge creators. Eén meid van 21 jaar is uitgenodigd omdat ze minderjarig oogt. Bizar hoe op deze manier wordt ingespeeld op de behoefte van sommige mannen. Ook andere jonge, onervaren meiden komen aan het woord. Meedoen aan een video van Bonnie bezorgt hen meer fame, vertellen ze. Aan hun gezicht kan ik niet aflezen of ze er helemaal achter staan. Het geeft mij een ongemakkelijk gevoel.
Na de documentaire blijf ik confused achter. Ja, wat betreft het ondernemen is ze een girlboss, met zoals gezegd een inkomen van twee miljoen pond per maand en een grote achterban. Maar word je niet blind van je eigen grenzen omdat er zóveel geld mee te verdienen valt? Is content maken met jonge mensen niet te tricky? En geven we hiermee niet een compleet verkeerd beeld aan jonge meiden, door haar uitspraken als “behandel me als je gleuf en doe wat je wilt”? De documentaire houdt mij bezig, en als ik de reacties op social media zie, ben ik niet de enige.
OnlyFans-model sliep met 101 mannen op één dag (en wil de lat nog hoger leggen)
