Zeg nou zelf, niet elke break-up gaat zo vriendschappelijk als je aan je vrienden vertelt. In ‘En toen was ik single’ nemen wij een duik in het leed van echte relatiebreuken. In de breedste zin van het woord.
Dit keer vertelt Isobel* (28) haar verhaal.
Duur van de relatie: Eén afspraak
Wie maakte het uit: Isobel
Reden van breuk: Consent was nergens te bekennen
“Al zolang ik me kan herinneren, ben ik wild geweest van piercings, of in ieder geval het idee ervan. Mijn ouders waren niet zo enthousiast als ik. Als tiener heb ik vaak gesmeekt om een navelpiercing, maar het antwoord was altijd ‘nee’. Nadat ik mijn havo-examens had gehaald, gaven ze eindelijk toe. Mijn cadeau was een piercing naar keuze, ik ging voor een tongpiercing. Een paar maanden later werd ik achttien en toen was het hek van de dam. Ik greep elke gelegenheid aan om een nieuw gat in mijn lichaam te laten boren.
Angst om gepiercet te worden had ik niet meer, maar er was één piercing die ik nog niet aandurfde: in mijn tepel. Voor mijn 21e verjaardag kreeg ik ‘m cadeau van mijn beste vriendin. Een paar maanden later gingen we samen naar de shop voor mijn afspraak. Na uitleg van de piercer en het aftekenen van de plek waar de piercing moest komen, gaf ik toe dat ik heel zenuwachtig was. ‘Wat ik ook zeg, geloof me dat ik dit wil’, waren mijn exacte woorden. Die nam zij iets té letterlijk.”
“Daar lag ik dan: met een klem op mijn tepel achter een gordijntje. De piercer legde uit dat ik in ieder geval mijn handen uit de buurt moest houden. Eén verkeerde beweging, mogelijk uit schrik, kon namelijk een bloederige afloop hebben. Ik deed zoals me verteld werd en hield mijn handen boven mijn hoofd. Mijn beste vriendin stond aan het hoofdeinde.
Na een paar keer diep ademhalen zei ik dat de piercer haar gang kon gaan. Terwijl zij de naald uit de verpakking haalde, bedacht ik me. ‘Nee, ik wil dit niet’, zei ik hardop. Ze lachte en keek mijn beste vriendin aan. ‘Hou haar vast’, droeg ze haar op en voor ik het wist werd er een naald door mijn tepel geduwd. Ging dit tegen mijn wil in? Eigenlijk wel. Op dat moment kon ik er wel om lachen en dacht ik dat het een goed verhaal was, maar nadat de adrenaline was uitgewerkt, vond ik het vooral heel naar. Dat mijn beste vriendin gehoor gaf aan een opdracht van een vreemde, is ook iets waar ik niet blij mee was.
De piercing heb ik zo’n vier jaar gehad, maar rond mijn 25e besloot ik dat die fase van mijn leven voorbij was. Ik haalde alle piercings eruit en heb de gaatjes laten dichtgroeien. De tepelpiercing was trouwens ook de laatste piercing die ik liet zetten. Ik ben nooit meer teruggegaan naar de shop. Ik vond het bizar dat ze daar zo losjes omgingen met consent. Natuurlijk weet ik dat ik heb gezegd dat ik de piercing wilde, maar op het moment dat ik twijfelde én dit uitsprak, had ze moeten stoppen. Al was het om mij een paar minuten te geven om me mentaal voor te bereiden.”
*Isobels naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Bodils (28) situationship strandt na vier maanden: 'De onduidelijkheid was echt killing'
