Hoeveel pakketjes verwacht jij deze week? Heb je al iets gescoord tijdens Black Friday? Pakketbezorger Naomi (22) maakt zich klaar voor de drukste periode van het jaar: Black Friday én de feestdagen.
LINDA.meiden belt haar over haar werk. Maakt ze veel overuren? Hoe gaan mensen met haar om? En wat maakt ze allemaal mee?
“Ik zag toevallig gisteren dat ik deze maand ook op zondagen kan werken”, vertelt Naomi opgewekt. Als pakketbezorger bij PostNL hoort ze van alle collega’s dat het de komende weken flink aanpoten wordt.
“Vorig jaar werd ik rond deze periode nog ingewerkt, dus dit is de eerste keer dat ik de drukte écht zelf meemaak. Maar ik maak me geen zorgen. Daar schiet je toch niks mee op — van stress maak je juist fouten. Je krijgt altijd een route van ongeveer acht uur. Alleen zal mijn bus waarschijnlijk wel voller zitten dan normaal.”
“Ik werk nu anderhalf jaar als pakketbezorger, vier dagen per week. Op mijn twintigste zocht ik een baan waarin ik zelfstandig kon werken. Ik kwam uit een moeilijke periode: mijn beste vriendin overleed dat jaar. We waren collega’s. Daarom kon ik het niet aan om daar fulltime te blijven werken. Ik wilde even helemaal iets anders. Meer vrijheid, meer ruimte in mijn hoofd. Toen ik deze vacature voorbij zag komen, dacht ik: ja, dit heb ik nu nodig.”
“Bij het solliciteren werd drie keer gezegd dat pakketten bezorgen zwaar werk is – en dat vrouwen het vaak niet lang volhouden. Ik dacht: ik ga jullie het tegendeel bewijzen. En dat doe ik nu.
De eerste dagen vond ik spannend. Ik had nog niet lang mijn rijbewijs en nooit eerder in zo’n grote bus gereden. Gelukkig word je in het begin begeleid en rijdt er iemand met je mee. Dat stelde me wel gerust. En ik merkte al snel dat ik het leuk vond om met mensen in contact te komen.”
Zo laat je je met Black Friday niet verleiden tot onnodige aankopen
“Mijn dag begint meestal rond 07.00 of 08.00 uur. Eerst meld je je op het depot, waar je je map en de sleutel van je bus ophaalt. Dan rijd je naar het dok en check je in je scanner welke route je hebt. Soms pas je die nog iets aan. Daarna laad je je bus zelf in – op een manier die voor jou logisch is.
De ene dag is easy, de andere dag is even knallen, maar meestal werk ik rond de acht uur. ’s Avonds bezorgen doe ik nooit; bij ons depot kan dat ook niet. De laatste starttijd is 12.00 uur, maar ik begin juist graag vroeg.”
“Het leukste vind ik de gezelligheid op straat. Ik heb een vaste wijk in de omgeving van Waddinxveen, dus mensen herkennen me. Ze zwaaien, maken een praatje – soms krijg ik zelfs iets te drinken aangeboden. Megalief. Dat is echt het voordeel van werken in een dorpsgebied.
Daarnaast weet ik precies wie er vaak bestelt, haha. Er zijn adressen waar ik élke dag kom. En bij sommige huizen is bijna nooit iemand thuis. Dat kan irritant zijn, vooral als het pakket zwaar is – hondenvoer bijvoorbeeld. Dan sjouw je dat vier keer: uit de bus, naar de deur, terug naar de bus en dan naar een pakketpunt.
De man bij mijn sollicitatie loog niet: het is zwaar werk. Sommige pakketten zijn langer dan ik, haha. Maar als het echt niet lukt, vraag ik gewoon hulp. Als vrouw kom je altijd wel iemand tegen die zegt: ‘Kom, ik pak ’m wel.’ En ik heb een steekwagen. Dus uiteindelijk lukt het altijd.”
“In een dorp bezorgen heeft soms ook nadelen. Zo moet ik mijn bus weleens op plekken neerzetten waar weinig ruimte is. Mensen kunnen dan ongeduldig worden of vinden dat ik in de weg sta. Dat vond ik in het begin lastig. Ik wilde iedereen tevreden houden. Nu weet ik dat er altijd mensen zijn die zich irriteren. Ik blijf dan gewoon rustig: ik ben zo weg. Hoe minder tijd je verliest aan uitleggen, hoe beter.
Echt nare dingen heb ik nooit meegemaakt. Eén keer werd iemand boos: een man die niet thuis was, maar blijkbaar aan de overkant stond. Ik had een handtekening nodig, dus nam het pakket mee terug. Hij riep dat ik het gewoon had moeten neerleggen. Maar ja, dat mag niet – en een ander zou dat misschien weer niet willen. Je kunt niet met iedereen rekening houden.”
Celine (28) is trambestuurder: 'Dat het makkelijk is, is een van de grootste misvattingen'
“Soms zijn mensen geïrriteerd als ik later ben. Dan denken ze dat ik traag ben, maar vaak kan ik er weinig aan doen. Of ik had pech in het verkeer, of een andere levering kostte veel tijd. Meestal ben ik binnen acht uur klaar, maar ik heb ooit van 07.00 tot 23.45 gewerkt. Dat was een uitzondering; ik had een klapband.
Als ik op mijn scanner veel rode icoontjes zie, weet ik dat ik achterloop. Dan probeer ik niet te stressen. Even ademhalen en doorgaan. Soms denk je: dit ga ik nooit halen. Maar uiteindelijk lukt het altijd. En als je een keer uitloopt, houden ze daar rekening mee. De dag erna krijg je minder stops. Overuren worden gecompenseerd of gewoon uitbetaald.”
“Iets langer werken vind ik daarom meestal niet erg. Ik maak zóveel leuke dingen mee. Laatst deed iemand met Halloween helemaal geschminkt de deur open – ik zag het niet aankomen en moest lachen. Ik zie mensen in de gekste outfits. Sommigen komen in alleen ondergoed naar buiten, dat maakt mij echt niet uit. Ik kijk nergens meer van op.
Andersom kijken ze vaak wel van míj op. Dan zeggen ze: ‘Oh, een vrouw!’ of ‘Vind je dat niet spannend, zo’n grote bus?’ Mensen verwachten het niet. Ik heb in totaal drie andere vrouwen gezien op het depot; de rest is man. Terwijl ik denk dat dit werk hartstikke geschikt is voor meiden – ook al is het soms zwaar.”
“Voor nu zie ik mezelf dit nog wel even doen. Het is een fijne tussenbaan, maar niet waar ik uiteindelijk wil blijven. Later wil ik weer iets met media en vormgeving gaan doen — de richting waarin ik ook gestudeerd heb. Maar voorlopig hou ik even mijn verstand op nul en rijd ik lekker rond.”
Altijd als eerste de lekkerste verhalen? Download de LINDA.meiden app.
Daisy heeft een oliebollenkraam: 'Ik wist al jong dat ik oliebollenbakker wilde worden'
Anne Schiphof (25) is online redacteur bij LINDA.meiden. Ze groeide op in een dorp – zo’n plek waar je niet over straat kunt met een pet of er wordt al over je gepraat – en vluchtte op haar negentiende naar de stad. Eerst Utrecht, toen Rotterdam. Daar woont ze met een vriendin, die ze via Bumble leerde kennen. Ze zit balls deep in het modealgoritme en heeft een zwak voor Nederlandse hiphop en R&B.
