Anticonceptiepil

“Toen ik 16 was kreeg ik een vriendje, dus het was voor mij een logische stap om aan anticonceptie te beginnen. Al vanaf de eerste strip merkte ik mentale veranderingen, maar het was niet zo ernstig dat ik ermee wilde stoppen. Na drie maanden gebruik merkte ik dat ik steeds vaker benauwd werd. Traplopen kon ik bijna niet meer en voetbaltrainingen kon ik niet meer bijhouden. Uit nieuwsgierigheid ben ik de bijsluiter van de pil gaan lezen. Ondanks de statistieken die vermeld werden bij de bijwerkingen, geloofde ik nooit dat ik zo’n geval zou zijn.

Mijn gezondheidsklachten werden steeds erger. Ik had constant een hoge hartslag, hartkloppingen en toen ik een keer fietsend naar school ging, moest ik na vijf minuten stoppen omdat ik niet meer kon. Huilend heb ik naast de weg gestaan. Omdat ik al een maand klachten had, ben ik op aanraden van mijn moeder naar de huisarts gegaan. Tijdens de bloeddrukmeting hoorde hij niks raars, maar ik werd alsnog doorverwezen naar het ziekenhuis om bloed te prikken. Naar aanleiding van dat onderzoek werd er een CT-scan gemaakt. Wat bleek? Mijn longen zaten vol bloedpropjes.”

Kunstmatige coma

Per direct wordt Kim opgenomen in het ziekenhuis en krijgt ze zuurstof toegediend. “Ook kreeg ik driemaal daags een injectie met bloedverdunners, maar er was altijd een risico dat een propje zou losraken. Om dat te voorkomen mocht ik me drie dagen lang amper bewegen. Toen de artsen ervan overtuigd waren dat het gevaar was geweken, mocht ik weer zelf dingen ondernemen. Bij mijn eerste wandeling naar het toilet, schoot er een bloedprop van mijn longen naar mijn hart en kreeg ik een hartinfarct.”

De dan 16-jarige wordt vervolgens twee dagen in een kunstmatige coma gebracht om haar lichaam rust te geven. “In de tussentijd ben ik naar een ziekenhuis in Groningen gebracht per ambulance. De rit duurde langer dan gebruikelijk. De ambulance moest rustig rijden om te voorkomen dat er een bloedprop zou losschieten. Na mijn coma heb ik nog een week op de intensive care gelegen. En nog een week later mocht ik naar huis.”

Na een longembolie krijgt Kim ook een trombosebeen. “Daarvoor moest ik een jaar een steunkous dragen. Dat klinkt niet zo erg, maar als 16-jarige middenin de zomer is dat toch minder. Daarnaast heb ik ook anderhalf jaar bloedverdunners geslikt om te voorkomen dat eenzelfde soort complicatie zich zou voordoen.”

Pech

Kims artsen geven uitsluitsel: de longembolie is een bijwerking van de pil. De tiener is onderzocht op genetische afwijkingen, maar die werden niet gevonden. “Dit kan gebeuren, al verwacht je het niet als je aan de pil begint. Ik was gewoon de ongelukkige, maar het is goed om te weten dat de kans op déze complicatie erg klein is”, zegt Kim.

Hoewel het tromboserisico per pilsoort verschilt, gaat het om gemiddeld 5 tot 7 per 10.000 vrouwen, schrijft de Trombosestichting in een brochure. “Bij de meest voorgeschreven pil, de tweedegeneratiepil, is het risico het laagst. De derde- en vierdegeneratiepil met andere soorten oestrogeen en progestageen zorgen voor een hoger risico”, aldus internist-hematoloog dr. Karina Meijer van het Universitair Medisch Centrum Groningen.

Impact

“Ik heb er zeker bij stilgestaan dat ik er niet meer kon zijn”, deelt Kim. “Toen ik uit de coma kwam, wist ik dat het anders had kunnen lopen. Door deze situatie ben ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijt. Toch wist ik mijn leven weer op te pakken. Dat ik er nog een mentale klap van zou krijgen, had ik niet verwacht. Maar twee jaar geleden kwam ‘ie wel. Met behulp van een psycholoog heb ik het een plekje kunnen geven.”

Kim gaat inmiddels zonder anticonceptie en zonder bloedverdunners door het leven. “Weer helemaal als normaal. Vorig jaar heb ik controles gehad, waaruit bleek dat alles oké was. Ik heb geen blijvende schade overgehouden aan de longembolie en hartinfarct. Toch draag ik nog altijd steunkousen op lange vluchten, voor de zekerheid.”

Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring. Heb je zelf lichamelijke en/of – mentale klachten als bijwerking van de pil? Raadpleeg dan altijd je (huis)arts.

Op 25-jarige leeftijd raakt Vanessa drie maanden in coma na ingreep: 'Letterlijk doodeng'Lees meer