Onbewust is Nina de Vries (26) veel bezig met de mening van anderen. Loopt ze langs een druk terras? Dan voelt ze zich ongemakkelijk. Als ze de ‘Immune to Fear’-challenge tegenkomt, weet ze daarom dat ze het móét proberen.
Van breakdancen bij de zelfscankassa’s tot zingend bestellen in een restaurant: Nina gaat de komende honderd dagen iedere dag een opdracht doen.
Het afgelopen jaar valt het Nina steeds vaker op dat ze zich soms ongemakkelijk voelt op straat. “Ik praatte met mijn zusje en haar vriend over hoe mensen altijd bezig zijn met de meningen van anderen. Zelf merkte ik het ook, terwijl ik mezelf niet per se zie als een onzeker persoon.”
“Toch ben ik onbewust vaak bezig met wat anderen van me vinden”, geeft Nina toe. “Soms trek ik me er zelfs zoveel van aan dat ik dingen niet doe of geen vragen durf te stellen uit angst om afgewezen te worden. In m’n eentje een kop koffie drinken vond ik al een eng idee: dan dachten mensen misschien wel dat ik geen vrienden had. Ik ben het altijd gewend geweest om dingen samen te doen, maar van die afhankelijkheid wilde ik af.”
Nina’s zus vertelt haar over rejection therapy. “Ze had er iets over gelezen en dacht dat het een oplossing kon zijn voor de ongemakkelijkheid die ik en veel anderen ervaren. Het is een concept dat honderd dagen duurt, waarbij je elke dag een opdracht moet uitvoeren. De bedenker, Jason Comely, heeft ook een TED-talk gegeven over deze vorm van therapie. Het zou de angst voor afwijzing moeten tegengaan.”
Nadat Nina zich in het onderwerp verdiept, komt ze de Engelse Maddy Cleary tegen op TikTok, die de Immune to Fear-challenge doet. “Ze ging midden op straat staan en schreeuwde de gekste dingen. Terwijl ik de video’s bekeek, voelde ik meteen plaatsvervangende schaamte. Maar tegelijkertijd dacht ik: ‘Dit is zo eng, ik móét dit proberen’.”
Eva (33) gaat de Dakar Challenge rijden: 'Vroeger wilde ik al het liefst jongens inmaken'
Voor haar eerste opdracht rent Nina rondjes over het Museumplein terwijl ze gekke geluiden maakt. “Ik heb heel lang bij mijn telefoon gestaan omdat ik té zenuwachtig was. Ik wilde wachten tot een groep jonge mensen wegging. Op de een of andere manier vind ik het nog enger als er mensen van mijn eigen leeftijd toekijken. Hun mening boeit me denk ik het meest.”
Na zich over haar zenuwen heen te zetten, neemt Nina de video op. “Toen ik het terugkeek zag ik dat bijna niemand gek opkeek. Het viel allemaal wel mee, dacht ik. Althans, totdat ik de volgende dag weer een opdracht moest doen. Inmiddels ben ik al wat dagen verder en verschilt het per dag of ik er zin in heb of niet. Toch moet ik het doen, ook als ik met een kater op bed lig. Alle opdrachten delen op TikTok (@ninadevriess) dient als stok achter de deur.”
Tekst gaat verder na de video.
De engste opdracht tot nu toe vindt Nina de video in de sportschool. “Dat was echt verschrikkelijk, want ik sport in een ladies only sportschool – met allemaal meiden van mijn leeftijd. Ik ging net na etenstijd, dus het was ook nog eens superdruk. Ik was doodsbang om de video op te nemen, maar na twintig minuten raapte ik mijn moed bijeen.”
Nina rent een rondje door de sportschool met haar armen in de lucht en doet daarna een gek konijnendansje. “Terwijl ik het deed zei een meid lachend ‘Are you crazy?’, waarna ook ik moest lachen. Na de opdracht moest ik mijn oefeningen nog afmaken. Beschaamd heb ik de rest van de tijd in de sportschool niet meer om me heen gekeken.”
Tekst gaat verder na de video.
Waar mensen in het echt niet gek opkijken van de challenge, krijgt ze online wel veel reacties. “Meiden reageren dat ze het dapper vinden, maar ook heel ongemakkelijk om naar te kijken. Ze zijn enthousiast en volgen de challenge op de voet.”
Jongens snappen minder goed waarom Nina de challenge doet. “Ze vinden het vaak raar en onaantrekkelijk. Vriendjes van vriendinnen geven toe dat ze het niet fijn zouden vinden als hun vriendin de video’s zou plaatsen. Dat zette me wel aan het denken: wat nou als jongens me raar gaan vinden? Al snel realiseerde ik me dat ik daarmee weer waarde hecht aan de mening van anderen, dus ik probeer die gedachte uit mijn hoofd te zetten.”
Alva ging drie maanden na break-up tóch op vakantie met ex: 'De reis was al geboekt'
Wat ze iedere dag doet, laat Nina deels bepalen door haar volgers. “Laatst zei iemand dat ik zingend iets moest bestellen bij een restaurant. Dat leek me echt ontzettend gênant, maar ik heb het wel gedaan.”
Nina wil zich vanaf nu ook meer focussen op de waslijst aan opdrachten die bij de rejection therapy hoort. “Bij die opdrachten spelen andere mensen ook een rol. De volgende dingen staan er bijvoorbeeld op: ‘een serenade doen voor een vol terras’, ‘doen alsof je geen geld hebt en vragen of iemand voor je wil betalen in de supermarkt’ en ‘het weerbericht presenteren op televisie’.”
“De laatste is misschien niet heel realistisch”, geeft Nina toe. “Maar ik hoop wel dat ik op dag honderd iets vets kan doen. Misschien een rol in Toren C of bij een carnavalsshow een nummer zingen. We gaan het zien: ik heb nog tachtig dagen om het te regelen.”
De challenge is voor Nina nu al heel leerzaam. “Ik merk dat ik er lol in begin te krijgen. Ik durf mezelf ook steeds meer uit te dagen.” Daarnaast is ze vastberaden om de challenge alle honderd dagen vol te houden. “Na afloop hoop ik dat ik me chiller voel in het openbaar en dat ik niet meer bezig ben met wat andere mensen van mij denken. Ook lijkt het me fijn om te leren omgaan met afwijzing. Dat je nooit meer bang bent om een keer ‘nee’ te horen.”
Zara Goedemans (20) over zwangerschap en geloof: 'Ik leef nu ook voor een ander'
