Vandaag is het Wereld Alzheimer Dag. Michelle kreeg op 21-jarige leeftijd te horen dat haar moeder alzheimer had. Hun levens veranderden hierdoor compleet.
Deze dag betekent veel voor Michelle, omdat haar moeder vorig jaar overleed aan de ziekte. “Ik sta nu weer even bij stil bij mijn moeder en dat zo’n ziekte geen ver-van-mijn-bedshow is, wat het vroeger wel was.”
Michelles moeder Nancy kreeg op 58-jarige leeftijd de diagnose alzheimer, een vorm van dementie. “Mijn moeder ging snel achteruit en veranderde compleet. De persoon die ze altijd was, was ze opeens niet meer.”
Haar persoonlijkheid veranderde. “Ze wist dat ze Nancy heette, maar wat haar Nancy maakte wist ze niet meer. Dat verdween. Dingen die bij ons hoorden en die we altijd samen deden, vond ze opeens niet meer leuk. Haar favoriete maaltijd vond ze niet meer lekker en onze favoriete series waren ineens stom.”
Marnels moeder overleed jong aan alzheimer, nu heeft haar broer het ook: 'Ik kon alleen maar huilen'
Niet alleen Nancy’s leven stond stil, ook dat van Michelle. Ze ging voor haar moeder zorgen en moest stoppen met werken. “Mijn moeder heeft altijd voor mij gezorgd, dus het was voor mij vanzelfsprekend dat ik dat ook voor haar zou doen. In het begin was het nog goed te combineren, maar uiteindelijk werd het steeds moeilijker.
Toen ik nog werkte, was ik eigenlijk al de hele dag met mijn moeder bezig. Ik ging dan iets te vaak naar het toilet om te bellen en haar te vragen hoe het ging. Wanneer ik bij haar wegging moest ik altijd anderen inlichten, zodat ze op haar konden letten. Op een gegeven moment kon ik het niet meer combineren en ben ik gestopt.”
Michelles dagen raakten gevuld met de zorg voor haar moeder. Bij haar eigen gevoel over de ziekte kon ze niet stilstaan. “Het was eigenlijk constant doorgaan. Ik had momenten dat ik de hele nacht huilde, maar daarna moest ik door omdat mijn moeder daar niets aan had. Mijn hele leven stond op z’n kop. Het was zó zwaar.”
Michelles moeder ging steeds meer achteruit en kon op een gegeven moment helemaal niet meer functioneren. “Ze raakte heel erg in de war. Ze wist bijvoorbeeld nog wel dat ze beleg op brood moest doen, maar deed dan tien plakken ham op haar boterham. Als ze in bed lag begreep ze niet dat ze moest slapen. Op het dieptepunt ging ze ’s nachts naar buiten en moest ik haar zoeken in mijn pyjama.”
Het werd Michelle op zulke momenten duidelijk dat ze de Nancy die ze kende niet meer terug zou krijgen. “Ik wilde schreeuwen en huilen. Dan dacht ik: mama, waar ben je? In het begin was ze soms nog compleet helder en zichzelf en dacht ik dat ik in de maling genomen werd. Het kon toch niet zo zijn dat mijn moeder getroffen werd door deze verdrietige ziekte? Een uur later kon ze dan weer omslaan en was ze weer de vrouw met alzheimer. Ik zat in een achtbaan waar ik niet meer uit kwam.”
Polly paste nu al trouwjurken omdat moeder (56) jong Alzheimer heeft: 'Wilde dit nog samen meemaken'
Michelle en haar moeder hadden een hechte band, maar door de ziekte glipte haar moeder steeds verder weg. “Ze was ook mijn beste vriendin. Wij waren echt twee handen op een buik. Het feit dat ze een diagnose kreeg van een ziekte waar geen medicijn voor is en waar een doodsvonnis op zit, kon ik gewoon niet geloven. We hadden nog zoveel dromen samen. Opeens kon dat niet meer. We hebben het wel geprobeerd en ook wel wat dingen kunnen doen, maar aan het eind werd het te zwaar voor haar.”
Toch heeft Michelle ook mooie herinneringen aan deze lastige tijd. Een klein moment met een grote betekenis, was toen ze samen gebak zouden eten. “Ik had samen met mijn partner Bosche bollen gehaald. Terwijl ik bestek en borden pakte, zat ik te bespreken hoe ik mijn moeder moest helpen met het eten van het gebakje. Terwijl ik dat zeg draai ik me om en zie ik haar zó de Bosche bol met haar handen eten. Haar hele gezicht zat onder. Het klinkt misschien gek, maar dat was een klein geluksmoment. Ik heb veel tranen van verdriet gehad, maar op dat moment waren het tranen van geluk. Daar kijk ik met liefde naar terug.”
Michelles moeder is vorig jaar overleden aan de ziekte, maar voor Michelle blijft alzheimer altijd een deel van haar leven. Ze vindt dat er veel moet veranderen aan het beeld rondom alzheimer. “Veel mensen denken nog steeds dat het een ziekte is die alleen voorkomt bij bejaarden. Mijn moeder was heel jong, 58 jaar.”
Ook vindt ze het belangrijk dat mensen weten dat alzheimer meer is dan alleen veel vergeten. “Je verliest een persoon aan deze ziekte. Mijn moeder werd langzaam compleet iemand anders. De persoon die alzheimer krijgt, verdwijnt stukje bij stukje. Je bent elke dag afscheid aan het nemen van een stukje van degene van wie je houdt.”
Wil je meer informatie over alzheimer? Dat kan via Alzheimer Nederland.
Marith Elisa's (25) moeder pleegde zelfmoord: 'Ze had de benodigdheden al maanden in huis'
Dit artikel werd eerder op 21-09-2021 gepubliceerd.
