‘Don’t want no short dick man’ – als Matthijs (35) dat nummer in de club hoorde, was zijn avond meteen verpest. Hij is zó onzeker over de grootte van zijn penis dat hij zijn leven erop aanpast.

Matthijs is onzeker over zijn penis: 'Vermeed urinoirs en drukke zwemplekken'
Om dit bespreekbaar te maken, maakte hij er samen met filmmaker Willem Timmers de documentaire Short Dick Man over.
Documentaire over onzekerheid
Als LINDA.meiden Matthijs belt, vertelt hij dat afgelopen week voelde als de stilte voor de storm. “Er gebeurt veel rondom de film. Ik heb nu de eerste viewings en merk dat mensen gemixte meningen hebben.” De kijkers van de docu zien hoe Matthijs wordt geconfronteerd met zijn onzekerheid, maar mogen ook mee naar zijn afspraak bij de uroloog.
Daar blijkt dat Matthijs’ beeld van zijn piemel helemaal niet klopt. Hij heeft een gemiddeld formaat. “Als mensen de docu gaan kijken met het idee dat ik een micropenis heb, komen ze er bedrogen uit. Dat snap ik en merk ik ook aan de reacties. Maar met de film wil ik juist benadrukken hoe vertekend mijn beeld was. Hoe kan ik zo’n onzekerheid hebben ontwikkeld over mijn geslachtsdeel, terwijl er eigenlijk niets mis mee is?”

Weinig piemels gezien
Matthijs denkt zelf dat zijn onzekerheid deels is ontstaan doordat hij is opgegroeid zonder vaderfiguur. “Thuis had ik geen voorbeeld en op school was iedereen ongemakkelijk over naakt zijn. Daardoor heb ik als kind weinig piemels gezien. Totdat ik porno ging kijken, waar alles uitvergroot en geseksualiseerd wordt.”
Niet alleen in porno spelen grote piemels de hoofdrol, ook in ander soort media, zoals onderbroekenreclames, worden grote bobbels geshowd. “Wat ik onder m’n broek zag, zag ik nergens terug. Daardoor werd ik onzeker. Ik kreeg een vertekend beeld van de realiteit. Al helemaal omdat niemand anders zich leek te storen aan het beeld in de media. Er was vast iets mis met mij.”
Liever niet zwemmen en daten
Naarmate Matthijs ouder wordt, wordt zijn onzekerheid steeds erger. “Het nam mijn leven over. Ik studeerde aan de dansacademie, maar durfde me niet te veel te focussen op mijn lichaam. Ik vermeed kleedkamers, urinoirs en drukke zwemplekken. Op een warme zomerdag spotte je mij nooit met een strakke zwembroek aan. Continu was ik bezig met wat anderen zagen en misschien konden denken over mijn geslachtsdeel.”
Ook daten ziet Matthijs als grote opgave. “De gayscene voelt voor mij bijna als verlenging van de porno-industrie – met hetzelfde schoonheidsideaal. Op Grindr is je dickpic je visitekaartje. Dat versterkte alleen maar mijn beeld dat mijn piemel te klein was.”
Ontmoet Matthijs iemand in het echt? Dan geeft hij altijd een disclaimer voordat hij seksueel contact heeft. “Dat diende als een soort verontschuldiging. ‘Ik weet het’, wilde ik daarmee laten weten. Maar het versterkte ook mijn onzekerheid in de slaapkamer. Ik heb zelfs overwogen om mezelf het label aseksueel te geven, dan hoefde ik dat soort confrontaties met mijn onzekerheid niet meer aan te gaan.”

Naar de uroloog
Met behulp van EMDR-therapie en een bezoek aan de uroloog weet Matthijs zijn onzekerheid de baas te worden. “In de docu zeg ik ook dat ik veel eerder naar de uroloog had moeten gaan. Maar als je zó onzeker bent, is het een hele hoge drempel om naar de huisarts te gaan voor een verwijzing. Ik wilde mijn broek eigenlijk gewoon echt niet uit doen.
Pas toen ik de documentaire aan het maken was, wist ik dat ik die confrontatie aan moest gaan. Ik overtuigde de huisarts om me een doorverwijzing te geven zonder dat ik me moest uitkleden. En pas bij de uroloog moest ik eraan geloven. Wat de uroloog toen zei, wist ik theoretisch al. Ik had echt weleens statistieken online opgezocht. Toch kon mijn onzekerheid me laten twijfelen aan die statistieken. Het hielp voor mij pas toen een uroloog, die ontzettend veel geslachtsdelen heeft gezien, zei dat ik écht gemiddeld was.
Toen wist ik dat ik mezelf niet oneindig gek kon blijven maken. Misschien moest ik zijn woorden maar gaan geloven en mentaal keihard aan de slag om mijn zelfbeeld te veranderen.”
Penisschaamte bespreken
Met de documentaire Short Dick Man wil Matthijs vooral het gesprek over penisschaamte openen. “Door de media lijkt een grote piemel het gemiddelde, terwijl dat helemaal niet zo is. Die representatie zou beter moeten zijn, omdat ik denk dat ik niet de enige ben die hierdoor een vertekend beeld heeft gekregen.
Het gesprek met mensen aangaan over mijn schaamte vond ik heel lastig. Puur omdat niemand anders het deed. Toen ik het voor het eerst met vrienden besprak, zeiden zij ook: dit is echt iets wat door iedereen verzwegen wordt. Tegelijkertijd snapten ze mijn onzekerheid heel goed, daardoor voelde ik me voor het eerst gehoord.”
Matthijs’ verhaal
Matthijs hoopt dat andere mannen zich ook gehoord en minder alleen voelen door zijn verhaal. “Ik heb iets gemaakt vanuit mijn eigen point of view, omdat ik het heel erg miste dat iemand zich over deze onzekerheid uitsprak. Ik hoop vooral dat deze film het opstapje kan zijn naar meer openheid rondom onzekerheid bij mannen.”
‘NPO Doc: Short Dick Man’ van BNNVARA is vanavond, op maandag 19 mei, om 21:05 te zien op NPO 3. Komt dat niet uit? Vanaf 18 mei stream je de docu via NPO Start.
