Van lastiggevallen worden in de club, tot je onveilig voelen onderweg naar huis. Als vrouw ben je non-stop alert, ook tijdens een ‘zorgeloos’ avondje uit. In de serie ‘Handjes Thuis’ delen we jullie ervaringen met seksueel geweld tijdens het uitgaan.
Dit keer Moniek (35). Zij flirtte met een jongen, waarna hij ver over haar grenzen heen ging.
Met de serie ‘Handjes Thuis‘ benadrukt LINDA.meiden – in aanloop naar ‘De Nacht Tegen Seksueel Geweld‘ van Plan International – hoe groot het probleem van straatintimidatie en seksueel geweld nog steeds is. Zaterdag 17 mei gaat Plan International de straat op. Omdat iedereen zich altijd en overal veilig moet kunnen voelen – ook als het donker is.
Moniek gaat op haar 27e naar een feestje met haar vriendinnen. Al snel heeft ze oogcontact met een jongen en zijn ze aan het flirten. “We dansten naar elkaar toe, waren met elkaar aan het lachen en deden gekke dansjes. Het voelde goed. Hij pakte mijn hand om een stapje verder te gaan. Ik liet me leiden, draaide me kort om en gaf mijn vriendinnen de ‘hé, ik ga even met hem mee’-blik.”
Terwijl Monieks vriendinnen binnen op haar wachten, loopt ze met hem mee naar buiten. Om de hoek beginnen ze te zoenen. “Ik houd van flirten, ik houd van dansen, maar verder gaan dan zoenen ga ik op zo’n avond liever niet”, vertelt Moniek. “Dat voelt voor mij niet goed.”
Tijdens het zoenen vraagt de jongen niet of het oké is om een stap verder te gaan. “Hij liet gewoon z’n hand in m’n broek glijden. Ik stopte met zoenen en zei: ‘Ik wil niet verder gaan dan dit’. Daarna gingen we door met zoenen – tot hij me klem zette tegen de muur. Hij probeerde alsnog m’n broek binnen te komen. Ik duwde hem van me af – ik wilde zo snel mogelijk bij hem vandaan zijn en terug naar m’n vriendinnen.”
“Doordat ik tien jaar lang als danseres in clubs en op festivals heb gewerkt, ben ik niet snel bang”, vertelt Moniek. “Normaal gesproken sta ik altijd stevig in m’n schoenen. Maar omdat deze jongen mij zó niet serieus nam, terwijl ik duidelijk mijn grenzen had aangegeven, was ik wel geschrokken.
Aan de ene kant had ik zoiets van: oké, ik red mezelf wel uit deze situatie. Maar ik dacht tegelijkertijd ook: fuck, ik sta hier wel in mijn eentje. Buiten, in het donker, met deze jongen.”
Als Moniek weer binnen bij haar vriendinnen is, vertelt ze alles. “Ik zei: ‘Dit overkomt mij weer. Waarom moest ik per se naar buiten? In plaats van binnen bij m’n vriendinnen blijven.’ Ik gaf mezelf de schuld en wuifde het weg naar mijn vriendinnen.
Maar mijn vriendinnen vonden het heftig. Door hun reactie zag ik in dat hij ver over mijn grens was gegaan. Toch liet ik het op dat moment voor wat het was – tot dezelfde jongen de hele avond om mij heen bleef cirkelen. Toen dacht ik echt: wat wil je nou? Omdat het niet geslaagd is, probeer je het gewoon nog maar een keer?”
Redacteur Gaby confronteert man die haar aanrandde: 'Ik begrijp dat het eng en bedreigend is geweest'
Een van Monieks vriendinnen laat aan de jongen merken dat hij moet oprotten, maar daar trekt hij zich niets van aan. “Telkens als ze langs elkaar liepen duwde hij hard tegen haar schouder aan. Hij probeerde haar constant uit te lokken. Daardoor voelde ik me gekleineerd, alsof hij elke keer wilde benadrukken dat wij hem niets konden maken.
Nadat m’n vriendin hem meerdere keren vroeg om weg te gaan, was ook haar grens bereikt. Ze gooide haar drankje over hem heen. Dit weerhield hem er opnieuw niet van om te stoppen.”
Uiteindelijk stellen Monieks vriendinnen voor om er iemand bij te halen. “Ik dacht: fuck it. Ik stapte op een beveiliger af. Hij vroeg meteen: ‘Wie is die jongen? Kun je hem aanwijzen?’.
Dat hij me wél serieus nam, gaf me een veilig gevoel. Nadat ik de jongen aanwees, is hij volgens mij de club uitgezet. Zelf liep ik zo snel mogelijk weg, omdat ik niet bij de confrontatie met de beveiliger wilde zijn. De rest van de avond heb ik de jongen in ieder geval niet meer gezien.”
Na deze ervaring heeft Moniek beter haar grenzen leren aangeven. “Ik merk het nu sneller als iemand over mijn grens gaat, en durf dan ook duidelijk aan te geven dat het genoeg is.
Als ik twijfel, stel ik mezelf de vraag: ‘Wat als dit bij een vriendin zou gebeuren?’ Dan zou ik die gast zonder twijfel de club uit sleuren. Dus waarom zou ik mezelf minder serieus nemen? Voor m’n vriendinnen ben ik altijd alert – en dat probeer ik nu ook voor mezelf te zijn. Je bent tenslotte je eigen beste vriendin, reken maar dat ik daar goed voor wil zorgen.”
Wil je met een professional praten over seksueel geweld? Je kunt terecht bij Slachtofferhulp Nederland voor gratis emotionele, praktische en juridische ondersteuning. Bijvoorbeeld voor een luisterend oor, informatie over aangifte doen, hulp bij schadevergoeding en lotgenotencontact. Kijk voor meer informatie op slachtofferhulp.nl/jong of bel 0900-0101.
Esmeé werd aangerand door jongens op fatbikes: 'Ze beseffen echt niet wat ze iemand aandoen'
