Herkenbaar? Je ligt in bed en ineens denk je: hoe is het eigenlijk met die ene ster van vroeger? In onze rubriek ‘Hoe is het nu met?’ bellen wij ze op en vragen hoe hun leven er nu uitziet.
Deze week spreken we Anna en Senna: dit iconische duo deed in 2010 met hun nummer My Family mee aan het Junior Songfestival.
Even een korte intro: Anna en Senna zijn al sinds hun jeugd beste vriendinnen. Al op hun tien en elfde schreven ze hun eigen liedjes en mailden die over en weer naar elkaar. Tot Senna op een dag vroeg: “Zullen we ons gewoon inschrijven voor het Junior Songfestival?”
Ze namen een auditiefilmpje op vanaf hun slaapkamer, gefilmd door de vader van Senna, kwamen ronde na ronde verder en kregen uiteindelijk het bekende gouden ticket. Ze mochten meedoen aan de Nederlandse versie en eindigden daarna in de finale in Wit-Rusland op de negende plek. Iedereen zong hun liedje My Family mee, jij ongetwijfeld ook.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Anna: “Ik vond het echt een sprookjesachtige tijd. Alles voelde zo groot en bijzonder, misschien juist omdat we nog zo jong waren. Extra leuk was dat we echte vriendinnen waren, ook buiten het podium. We konden daardoor gewoon lachen en ouwehoeren tijdens die lange dagen vol opnames of optredens, waardoor het nooit té serieus werd. Tegelijkertijd waren die dagen ook behoorlijk intensief. Alles vond plaats in Amsterdam of Hilversum, terwijl wij in Groningen woonden. We zaten dan ook vaak urenlang in de auto.”
Senna: “Daardoor misten we weleens leuke dingen zoals verjaardagen of feestjes van vriendinnen. Dat vonden we soms wel jammer.”
Senna: “We kregen veel lieve reacties, maar er zaten ook negatieve tussen. Kinderen zijn heel eerlijk. “Wat heeft die Senna grote oren.” Ik was tien, dus dan denk je meteen: hè, heb ik dat echt? Er was zelfs wel eens een racistische reactie: “Kan zij terug naar haar eigen land?” Echt een enkeling, maar dat blijft je toch bij.
Ook werden we vaak herkend. Eén keer herinner ik me nog goed. We werden in het zwembad door kinderen geblokkeerd in de glijbaan terwijl ze keihard My Family voor ons gingen zingen. Dat was wel echt vervelend en best eng ook.”
Anna: “Soms vonden we het leuk om herkend te worden, maar meestal was het gewoon ongemakkelijk. We kwamen daardoor ook minder graag op openbare plekken waarvan we wisten dat er veel kinderen zouden komen.”
Senna: “Niet vaak meer. Er wordt soms wel op feestjes gevraagd: ‘Ken ik jou ergens van?’ en dan komt het ter sprake. Maar er zingt niemand meer zomaar My Family in ons gezicht, haha.”
Senna: “Toen we naar de middelbare school gingen, begonnen we te puberen en vonden we het een beetje kinderachtig worden. We wilden gewoon hockeyen, naar feestjes gaan en de standaard puber-dingen doen. Onze ouders zeiden toen: ‘Jullie moeten kiezen. Of doorgaan en nieuwe muziek maken, of stoppen.’ Toen kozen we er allebei voor om te stoppen.”
Anna: “En dat voelde goed. Het was een geweldige tijd, maar het was ook goed zo.”
Anna: “Voor een groep staan of presenteren vind ik nu niet zo spannend meer, omdat je als kind al geleerd hebt op een podium te staan. Daar word je toch zelfverzekerd van. Tegelijkertijd heeft het me wel gevoeliger gemaakt voor meningen van anderen: als er ineens zoveel mensen naar je kijken, dan heeft er altijd wel iemand iets op je aan te merken.”
Senna: “Waar ik ook van heb geleerd is dat sommige mensen ineens heel aardig deden of vriendinnen wilden zijn, terwijl ze daarvoor nooit interesse toonden. Je leert goed wie je échte vrienden zijn.”
Anna: “Ik vond het ook heel fijn dat we alles met z’n tweeën deden. Samen lachen, stress delen, boos zijn of zenuwachtig zijn: samen is leuker dan alleen.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Anna: “Ik ben onlangs afgestudeerd in Rechten. Op dit moment werk ik bij Waterschap. Muziek is nu geen onderdeel meer van mijn dagelijkse leven, al speel ik heel soms nog viool voor mezelf. Wel mochten we vorige maand nog een keer samen in Ahoy optreden tijdens het Grote Junior Songfestival Concert – dat was megaleuk.”
Senna: “Ik heb net mijn studie Organisatie, Verandering en Management afgerond en ik ben nu veel aan het solliciteren. Zingen is iets wat ik nu voor de gezelligheid doe. Tijdens mijn studententijd heb ik nog wel in een bandje gezongen, maar ook dat was voor de lol.”
Anna en Senna: “Maak je minder druk om wat anderen vinden en vooral: geniet ervan dat je daar staat samen met je beste vriendin. Dat hebben we destijds niet vaak genoeg tegen elkaar gezegd.”
Voor het geval-ie nog niet in je hoofd zat, luister hier My Family:
Julia (24) over Junior Songfestival en toxic oud-manager: 'Voelde alsof ik niet was gelukt'
