Je kunt snel verliefd worden, maar gedumpt worden gaat soms nog makkelijker. Au. In ‘Gedumpt’ interviewt Zilver Proper elke week een LINDA.meiden-lezer over een liefde die net níét werkte.
Deze week: Madelief (25).
Je kunt snel verliefd worden, maar gedumpt worden gaat soms nog makkelijker. Au. In ‘Gedumpt’ interviewt Zilver Proper elke week een LINDA.meiden-lezer over een liefde die net níét werkte.
Deze week: Madelief (25).
Madelief had stiekem al een crush op Mick toen ze hem ontmoette. Ze woonden beiden in het dorp waar ze geboren waren. Het was zo’n dorp waar iedereen elkaar kende, waar je de slager en de bakker groette als je erlangs fietste, maar ook waar iedereen precies wist waar je uithing en wat je deed. Mick was de populairste jongen van de school, maar ook de meest afstandelijke, leek het. Voor Madelief was hij totaal onbereikbaar: hij childe alleen met zijn vrienden en sprak verder met niemand. Ze was hem al eerder een keer gaan volgen op Instagram, maar Mick volgde haar niet terug. Heel awkward, vond ze.
Maar na hun eerste echte ontmoeting op het schoolplein wist Madelief meteen dat alle vooroordelen niet klopten. Haar sleutel viel van haar bos, en Mick kwam achter haar aan om ‘m terug te geven. Toen ze zich voorstelde, glimlachte hij en zei op een lieve toon: “Ik weet wel wie jij bent, hoor.” Die ontmoeting voelde als een droom. De volgende dag vroeg hij haar om een rondje te rijden op zijn Vespa.
Dat ene rondje werd al snel dagelijks appen, snappen, afspreken en zoenen. Mick bleek eigenlijk supercute, lief en rustig. Na een paar maanden vroeg Mick de zestienjarige Madelief verkering. Ze waren jong, maar maakten al plannen voor de toekomst. Niet groot of serieus, gewoon dromen: samen naar Amsterdam, studeren en een appartementje huren.
Ook toen de drie jaar oudere Mick al eerder naar Amsterdam verhuisde, hield de relatie stand. En toen Madelief op haar twintigste ook naar de stad ging, was het logisch dat ze bij hem introk. Mick had al een huis, dus kwam ze bij hem wonen, op zijn initiatief. De stad zou voor hen de plek zijn waar ze hun toekomst zouden opbouwen, eindelijk, zoals ze altijd hadden gepland. Maar Mick veranderde al snel van gedachten. Na een paar maanden samengewoond te hebben, ontdekte Madelief via een vriendin dat Mick was vreemdgegaan. Niet eenmalig, maar al een jaar lang, met meerdere meisjes. Wat de hel?! Hoe kon hij dit doen? Ze werd kotsmisselijk van verdriet. Haar eerste en grote liefde had haar vertrouwen geschonden. En al zei Mick honderd keer hoe erg het hem speet toen Madelief hem ermee confronteerde, het was niet iets wat ze hem zomaar kon vergeven.
Ze maakte het uit, maar de pijn werd groter. Ze twijfelde zelfs of ze de juiste keuze had gemaakt, want ze miste hem. Maar toch: Mick had haar genaaid, en ze moest haar zelfrespect behouden. De relatie, die ooit zonder enig gezeik leek, was veranderd in één en al verdriet. Voor een lange tijd huilde ze zichzelf in slaap.
Vier jaar later, toen Madelief inmiddels vierentwintig was en ze voor het eerst een paar maanden niet meer aan Mick had gedacht, kwam ze hem toevallig tegen. Ze had in een bruin café in Amsterdam afgesproken met een vriendin, en daar stond hij ineens. Het voelde even alsof ze een hartverzakking kreeg. Hij had een kleurtje in zijn gezicht en had een oversized hoodie aan. Hij stond aan de bar met wat vrienden, en had een Heineken-fluitje in zijn handen. Toen hij Madelief zag, lichtte zijn gezicht op van blijdschap, en liep hij meteen naar haar toe. Hij zei dat hij veranderd was. Hij had lang de tijd gehad om na te denken en zag in dat hij Madelief had gekwetst, zei hij. Hij wilde het goedmaken.
Madelief was sceptisch. Waarom had hij in al die tijd nooit iets van zich laten horen? Maar ergens wilde ze hem geloven. Misschien omdat hij haar eerste liefde was, of omdat ze hoopte dat mensen echt konden veranderen. Of misschien was het gewoon de vertrouwdheid, van zijn schaterlach en zijn geur, die zij goed kende. Het gaf haar het gevoel dat de lieve jongen van vroeger uit haar dorp misschien toch nog steeds ergens zat.
Ze gaven hun relatie een nieuwe kans. Het was geen makkelijke beslissing. Tuurlijk had ze haar twijfels, maar ze dacht: fuck it. Ze besloot het te proberen, in de hoop dat mensen inderdaad konden veranderen. Dat ze samen een nieuwe start konden maken.
Aanvankelijk leek het goed te gaan. Mick stelde zich anders op, verantwoordelijker, en de gesprekken waren weer meer open. Alles leek weer vanzelf te gaan. Maar langzaam kwamen de oude patronen terug. Mick hield van uitgaan, en hoewel dat op zich geen probleem was voor Madelief, merkte ze dat het soms over de grens ging van wat voor haar chill was. Vooral als hij gezopen had, zei hij dingen die haar raakten en haar weer terugbrachten naar de oude pijn. Dan ging hij haar bijvoorbeeld vertellen hoe knap hij de meiden vond die hij volgt op Insta. Mick had altijd al moeite met nadenken voordat hij iets zei, maar onder invloed werd het alleen maar pijnlijker.
Toch hield ze vol. Ze was inmiddels vijfentwintig en het voelde alsof dit haar enige liefde was en ze het hiermee moest doen. Ze wilde niet opgeven. Maar de ruzies werden erger. Hij maakte haar midden in de nacht wakker als hij terugkwam uit de stad en vertelde haar wat ze allemaal niet had. “Jij? Jij hebt helemaal geen mooi lichaam, dat denk jij maar, en ik kan het weten, want ik lig elke dag naast je”, zei hij een keer helemaal lam. Natuurlijk liep Madelief dan huilend weg om na te denken wat ze hiermee aan moest, maar één ding wist ze zeker: ze wilde nooit meer diezelfde bizarre pijn voelen van toen het uit was gegaan. En in plaats van het nu definitief uit te maken, vergaf ze hem keer op keer.
Op een avond kwam hij thuis met een ander meisje, terwijl Madelief in bed lag. Gestoord vond ze het. Ze rende het huis uit, naar haar beste vriendin, en ging nooit meer terug.
Dit keer was de pijn anders. Erger. Ze had dit al zo vaak meegemaakt en trapte steeds weer in dezelfde val. Maar dit keer was het genoeg. Ze blokkeerde hem op alles.
Sindsdien heeft Madelief Mick nooit meer gezien of gehoord.
Madelief zit nu al een tijdje bij de psycholoog, en dat helpt. Ze ziet in dat Mick haar eerste grote liefde was, maar dat liefde alleen niet genoeg is. Vertrouwen en respect zijn minstens zo belangrijk. “Aan verliefd zijn heb je niks als je relatie foktop is” zegt ze. Ja, ze wist al lang dat haar relatie niet gezond was, maar wat wás ze bang om toe te geven aan haar heartbeak.
Nu kan ze niet blijer zijn. Eindelijk verlost. En voorlopig even geen boys meer, zegt ze.
Funny columns, persoonlijke verhalen en lekkere deals in je inbox.
Meld aan