Dag twee, poging twee. Waar ik de eerste dag twee watjes gebruik om mijn gezicht schoon te maken, heb ik op dag twee een missie. Ik wil maar één watje gebruiken. Anders moet ik zo vaak wassen. En dat lukt. Door het watje denkbeeldig in tweeën te delen én de achterkant te gebruiken is er genoeg plek voor mijn oogmake-up remover, micellair water én toner. Win-win. Ook voor het gevoelige-ogen-en-eczeem-probleem heb ik een oplossing gevonden: ik houd het watje een seconde of tien op mijn oog gedrukt waardoor ik daarna de make-up in één veeg kan weghalen. Wat ook chill is, is dat ik mijn huid ook een beetje scrub, door de grovere textuur van ’t watje.

Na gebruik doe ik het vieze watje in het zakje dat ik bij de watjes heb gekregen. Dan, na welgeteld twaalf dagen (want zoveel watjes heb ik) is het tijd om ze te wassen. Met zakje en al gaan ze bij de handdoeken en ’t beddengoed, op zestig graden. Op één watje dat ik uit de rubberen rand van de wasmachine moest vissen na, ging dit vlekkeloos. Nou ja, niet helemaal vlekkeloos. Na het wassen worden de watjes een beetje grauw en zie je nog wat zwarte mascara vlekken zitten. Ik vind het niet erg, ik weet dat ze schoon zijn.

Lees ook

LINDA. test sinaasappel eten onder de douche: ‘Zo begin je opgewekt je dag’

Na een korte rekensom kom ik tot de conclusie dat wanneer je zo’n drie wattenschijfjes per dag gebruikt, je per jaar tussen de vijf en zes euro kwijt bent. Voor the money hoef je het niet per se te doen dus. Maar je bespaart wel ongeveer 1100 wattenschijven per jaar. Dat is voor mij de moeite waard.

Dan het moment van de waarheid: de conclusie. Ik ben, nadat ik even the hang of it moest krijgen, tevreden over m’n wasbare watten. Het klinkt voor sommigen een beetje vies, maar ik ben er blij mee. Ik stap iedere avond, met een schoon en zacht gezicht mijn bed in. En zolang je ze goed wast, is er niets vies aan.