BYEBYE ME-TIME
Zoé: “Voordat we gingen samenwonen, hadden we één strikte regel: doordeweeks sliepen we niet samen, want dan zagen we elkaar al de hele dag op kantoor. Toen konden we werk en privé nog een soort van gescheiden houden. Nu zit je ’s avonds op de bank en begin je toch weer over werk. Even snel dit, nog even dat. Samenwonen is heel gezellig, maar het blijft een bijzondere situatie: we zijn geliefden, compagnons en ik ben óók nog Vics manager. We moeten die work-life balance nog uitvogelen.”
Vic Cle: “Ja, we moeten echt leren schakelen: werkknop uit, relatieknop aan. En ik moet er nog aan wennen dat ik nooit meer echt alleen ben. Eerst deden we bewust dingen samen als we elkaar zagen, dat is nu anders.”

HELP ONS
Zoé: “We dachten: nu we samenwonen, kunnen we eindelijk doen wat we willen qua interieur. Alleen bleek het toch nog lastig om te bepalen wat we mooi vonden. We hadden allebei een ratjetoe aan spullen: een bij elkaar geraapt servies, een doorgezakte bank, een versleten bed, kasten gemaakt van opgestapelde fruitkistjes. Toen kwamen we interieurstylist Dinja Becker tegen op Instagram.”
Vic Cle: “Een interieurstylist klinkt misschien decadent, dat dachten wij ook, maar we besloten het toch te proberen. Ze kwam bij ons op kantoor met drie tassen vol stofjes, prints en behang. Het werd bijna een relatietest: bij elk voorstel moesten we tegelijk ‘ja’ of ‘nee’ zeggen. Gelukkig zaten we vaak op een lijn.”
Zoé: “Eerst vonden we: allemaal too much. Maar toen we de eerste 3D-render zagen, was die zó saai. Veel te voorzichtig. Dus zeiden we: doe jij maar wat jij goed vindt. De tweede versie was precies raak.”