Nachtbus van Baños naar Guayaquil

‘Op de dag van onze doorreis naar Guayaquil hadden we nog maar één optie voor de nachtbus en dat was (helaas) pas om elf uur ’s avonds, dus we besloten die te nemen. We hadden zowel het busbedrijf als de buschauffeur gevraagd of de bus zonder te stoppen door zou rijden naar de bestemming, Guayaquil, en het antwoord was meerdere keren ja. Dit vroegen wij meestal omdat er dan geen mensen, met name locals, in en uitstappen, dus dan kun je rustig slapen. Dachten we.’

In slaap gevallen

‘In de nachtbus vielen we beiden in slaap, en toen we wakker werden zagen we onze spullen niet meer. Onze kleine backpack, met daarin een iPhone en de paspoorten (het belangrijkste) waren weg. Nog meer kostbare spullen lagen niet meer op de plek waar het hoorde te liggen. We kregen het er benauwd van en vroegen ons af of de tas misschien naar voren was geschoven tijdens de rit. Maar ook daar was onze backpack nergens te bekennen. Inmiddels aangekomen op onze eindbestemming was iedereen de bus al uit. Daar sta je dan, machteloos en vol ongeloof: wat nu?’

‘Er was niemand die ons écht kon helpen’

‘Ik had geluk dat ik nog een beetje Spaans kan, dus ik had een soort van woordenwisseling met de buschauffeur. Die deed alsof hij me niet kon verstaan, tenminste dat gevoel kregen mijn vriend en ik. Er was een camera in de bus, maar deze werkte natuurlijk niet. Het was mega vroeg in Guayaquil en er was niemand die ons écht kon helpen, heel frustrerend. We besloten de bus te pakken naar Montanita om daar de boel te regelen. Ondertussen belden we naar Nederland om – onder andere – de bankpas te blokkeren. Tijdens het regelen viel ook mijn mobiel (die niet was gestolen) bijna uit. Zul je net zien: het ene ongeluk roept het ander. Als ik aan Montanita denk, schiet het woord ‘pech’ nog altijd door mijn hoofd.’

Cruise naar Galapagos

‘Een aantal weken voor zowel Baños als Guayaquil hadden mijn vriend en ik via een reisbureau een cruise van vijf dagen geboekt naar Galapagos. Wanneer je acht maanden gaat backpacken, dan kun je je misschien voorstellen dat dit iets speciaals is. We beseften alleen dat we een probleem hadden: hoe kwamen we daar zonder paspoort? Na verschillende telefoontjes met de vliegtuigmaatschappij kregen we te horen dat wij met een kopie van ons oude paspoort en het afgifte-formulier van de politie alsnog naar de Galapagos konden vliegen.’

Vlucht geannuleerd

‘Toen we dachten dat alles geregeld was, kregen we de volgende ochtend bericht dat onze vlucht was geannuleerd. Zo snel mogelijk hebben we gekeken naar een andere vlucht en die hebben we uiteindelijk – gelukkig – nog kunnen vinden. Maar omdat voor de betaling van deze vlucht allerlei codes nodig waren, die binnenkwamen op de gestolen telefoon van mijn vriend, kon het niet makkelijk geregeld worden. Ik heb gelijk mijn vader opgebeld en die heeft uiteindelijk de vlucht voor ons geboekt.’

‘Alles komt goed, alleen op een later moment’

‘Eenmaal in het vliegtuig heb ik meteen een wijntje besteld om te vieren dat alles toch nog goed was gekomen. We genoten vervolgens tien dagen volop van de verschillende eilanden van de Galapagos, waarvan vijf dagen op een luxe cruise. Na deze heerlijke dagen gingen we weer terug naar Guayaquil, waar we onze noodpaspoorten konden ophalen bij het consulaat. Met dit paspoort konden wij gelukkig doorreizen. Al gaat het niet zoals gepland, ik weet nu dat alles altijd goed komt. In dit geval alleen op een iets later moment.’