Het is dinsdag Wereld Diabetes Dag. Toen Leontine (47) werd gediagnosticeerd met diabetes type 1, had ze nog geen idee dat vrouwelijke hormonen zoveel effect zouden hebben op haar klachten.
Door schade en schande leerde ze, maar de overgang is een geheel nieuwe uitdaging. “De overgang is al moeilijk genoeg zónder de stress van hoge en lage bloedsuikers.”
Diabetes type 1 is een auto-immuunziekte waarbij je lichaam stopt met het aanmaken van insuline: een belangrijk hormoon dat je bloedsuiker regelt. Insuline is onmisbaar, daarom moet je het zelf spuiten als je diabetes type 1 hebt. Leontine legt uit: “Een gezonde alvleesklier maakt constant de afweging tussen het afgeven van de stofjes glucagon en insuline. Glucagon verhoogt je bloedsuikerspiegel, insuline laat ‘m dalen. Als je diabetes type 1 hebt, moet je met je brein doen wat normaal je alvleesklier doet.”
Als ze de diagnose krijgt, verandert haar hele leven. “Ik werkte toen als fotomodel, reisde de hele wereld over. Mijn internist adviseerde me daarmee te stoppen; ik moest een stressloze baan zoeken. Toch wilde ik mijn werk blijven doen. Dat kon, maar het was wel moeilijk. Als ik in de brandende zon in Miami stond, was ik niet alleen aan het werk, maar was ik óók bezig met mijn bloedsuikers. Ik ging vaak over mijn grenzen heen. Vanwege de extra mentale moeite loopt mijn batterij veel sneller leeg.”
Geloof het of niet, de overgang heeft ook twee grote voordelen
Omdat het veel minder voorkomt dan type 2, is er veel onbekend over diabetes type 1, zegt Leontine. “Toen ik de diagnose kreeg, was ik net 21. Ik kreeg constant keelontstekingen, moest ineens veel plassen en viel kilo’s af. De dokter diagnosticeerde me met anorexia en verwees me door naar een psycholoog, maar ik wist dat het iets anders was. Ik ging op zoek naar informatie in de bieb en moest toen zelf opperen dat het wel diabetes kon zijn.
Mensen denken altijd: ‘O, dat is een beetje spuiten, een beetje eten, klaar.’ Maar het is veel meer dan dat, het is ontzettend moeilijk. Ik moet er de hele tijd mee bezig zijn, zelfs ’s nachts. Soms heb ik hele nachten met lage bloedsuikers. Dan zit ik voor de koelkast met een pakje appelsap en een banaan, ben ik de hele nacht wakker terwijl ik de dag erna gewoon moet werken. En omdat mijn lichaam die nacht dan stress heeft gehad van de lage bloedsuikers, begin ik juist met hoge bloedsuikers aan de dag. Dat is lastig, maar ik meld me daarvoor niet ziek. Mensen met diabetes type 1 zeuren vaak niet over hun ziekte.”
Er zijn veel factoren die invloed hebben op de gevoeligheid van insuline in je lijf – waaronder de vrouwelijke cyclus. “Oestrogeen is bijvoorbeeld heel goed voor de opname van insuline. In de tweede helft van je cyclus maak je juist meer progesteron aan en ben je minder insulinegevoelig. Dan is je bloedsuikerspiegel wat hoger. Maar niemand vertelt je dat: er is geen arts die je daarop voorbereidt. Ik heb alles zelf uitgezocht.”
Ella (62) slaapt beroerd sinds de overgang: 'Ik word er echt wanhopig van'
Als ze in de overgang komt, merkt Leontine dat haar bloedsuikerwaarden ineens veel meer op en neer gaan. “Ik was altijd aan het werk: meten, spuiten, regelen. Maar ik wist niet dat het door de veranderende hormonen kwam, wist niet dat ik zo’n last zou krijgen van de overgang.”
Veel vrouwen weten niet wat ze overkomt als ze in de overgang komen met diabetes type 1, vertelt Leontine. “Door verminderd oestrogeen slaap je bijvoorbeeld slechter. Dat heeft invloed op je insulinegevoeligheid. En er zijn de opvliegers, die heel erg lijken op lage bloedsuikers. Dat alles hield me constant bezig. Ook ’s nachts. Soms had ik wel tien opvliegers.”
Leontine heeft nu een oestrogeenpleister. Die lijkt haar opvliegers te verminderen. “Maar daarbij moet je progesteron slikken, om baarmoederkanker te voorkomen. Op de dagen dat ik progesteron slik, heb ik heel veel insuline nodig. Dat weet ik nu, maar andere dingen kun je niet voorspellen. Sinds ik in de overgang zit, heb ik meer moeite met nieuwe dingen uitproberen. Je weet nooit hoe je suikers ergens op gaan reageren.” De overgang is al moeilijk genoeg zónder de stress van hoge en lage bloedsuikers daarbovenop, zegt Leontine. “Als je het allebei hebt, ben je elke dag vermoeid.”
Lang praatte ze niet over haar ziekte, maar nu doet ze dat wel. “Er is meer awareness nodig. Mensen onderschatten de impact die diabetes type 1 op je leven heeft echt. Daarnaast zijn de vergoedingen voor oplossingen in Nederland heel slecht. Ik heb nu zelf gelukkig een continuglucosemeter van Dexcom, die me waarschuwingen geeft op het moment dat mijn bloedsuikerspiegel daalt of stijgt. Maar zo’n meter wordt in principe niet vergoed, tenzij je bijvoorbeeld minderjarig of zwanger bent. Dat moet echt beter.”
Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd op 16 augustus 2022. Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring, en is geen medisch advies. Overleg altijd met je (huis)arts.
Dit artikel is onderdeel van het LINDA.-dossier over de overgang. Meer weten?
Ella (62) slaapt beroerd sinds de overgang: 'Ik word er echt wanhopig van'
