Het wielerseizoen is bijna ten einde en afgelopen zomer waren profwielrensters opvallend openhartig over hun menstruatie. Leontien van Moorsel (55) worstelde tijdens haar wielercarrière jarenlang met een eetstoornis, waardoor haar menstruatie uitbleef. Nu, zo’n vijfentwintig jaar later, ondervindt ze daar nog steeds de gevolgen van.
“Ik had nooit acht jaar van mijn leven weg willen gooien door een eetstoornis”, vertelt Leontien openhartig aan LINDA.
De viervoudig olympisch kampioen kampt haar hele carrière met anorexia. Hierdoor menstrueert ze zes jaar lang niet, door ondergewicht. Ze eet nauwelijks en pleegt roofbouw op haar lichaam. Ze weegt op een gegeven moment nog maar 43 kilo. Hierdoor presteert ze beter, zegt ze destijds. Want ze is ze sneller op de fiets. “Iedere kilo die je woog, nam je mee de berg op tijdens een rit. Ik was heel sterk, had altijd een goede tijdrit. Maar ik merkte wel dat het steeds minder werd omdat ik gewoon te zwak was door mijn ondergewicht.”
Naast de ziekte anorexia heeft ze ook een topsportmentaliteit. “Ik wilde heel graag de Tour de France voor vrouwen winnen. Ik dacht dat dit gewicht nodig was om dat te bereiken.” Het lukt, want in 1992 én 1993 wint ze de slopende tour. “Achteraf gezien is dat het allemaal niet waard. Het had niet ten koste mogen gaan van mijn gezondheid. Ik had nooit acht jaar van mijn leven weg willen gooien door een eetstoornis. Maar goed, het overkwam me. Een gezond lijf hoort gewoon te menstrueren. Bij mij gebeurde dat niet.”
Leontien van Moorsel fietste mee met de Alpe d'HuZes: 'Het is veel meer dan alleen geld ophalen: het verbindt.'
In 1998 herstelt ze van anorexia, maar de naweeën ervaart ze nog dagelijks. “Topsport doe je een bepaalde periode in je leven, maar je moet met je lijf de rest van je leven door. En dat is niet goed voor mijn lichaam geweest.”
Nu heeft ze nog steeds last van haar nagels, deze zijn nooit meer sterk teruggekomen. “Ze breken aan alle kanten af. Er moet altijd een lak op om dat te voorkomen.” Haar haar heeft ook schade opgelopen. “Ook dat brak een lange tijd helemaal af en viel uit. Daarnaast leek het altijd op een soort ontploft schaamhaar. Gelukkig is dat nu inmiddels wel weer hersteld.”
Haar botten hebben het tevens zwaar te verduren. “Jarenlang had ik botten van een vrouw van zeventig. Gelukkig heeft dat zich de afgelopen jaren hersteld, maar ik ken (oud)wielrensters bij wie dat niet het geval is. Zij hebben nog altijd broze botten.”
“Ik was alleen maar bezig met het gewicht op de weegschaal, om zo licht mogelijk te zijn. Daarnaast bleef ik winnen, daarom heeft de medische begeleiding nooit ingegrepen. Dat hadden ze eigenlijk wel moeten doen. Ik hoop dat dat nu wél gebeurt, want je ziet ook nu weer rensters die extreem mager zijn. Ik vind dat eng om naar te kijken, mijn eigen verleden komt dan omhoog. Maar ik kan niet zeggen of zij zich slecht verzorgen wat betreft voeding.”
Ze hoopt dan ook dat er nu betere begeleiding is dan in haar tijd. “Ik hoop dat de rensters nu sporten en winnen op een gezonde manier. Daarnaast hoop ik dat er ook open over gesproken wordt, over de gevaren van ondergewicht en als je niet meer menstrueert. Dat was bij mij niet het geval en dat heb ik wel gemist.”
Het wielerseizoen is bijna achter de rug. “Ik hoop dat de rensters deze winter goed voor zichzelf zorgen wat betreft voeding en een goede balans houden tussen hard trainen en rust nemen. Dat ze ook durven te rusten, zodat ze volgend seizoen weer kunnen knallen.”
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Sanne: 'Mijn eetstoornis heeft impact gehad op alles, ook op mijn seksleven'
