Het motto van Joël Kruisselbrink is: bewegen is leven. De bewegingsagoog probeert bewoners met Korsakov en dementie van verpleeghuizen in Rotterdam op geheel eigen wijze weer te laten bewegen. Mét succes.
Van airhockey en loopbandvissen tot trekker duwen; Joël bedenkt voor iedere bewoner de passende motivatie om weer in beweging te komen.
“Toen ik net begon als bewegingsagoog zag ik alleen maar actieve mensen”, vertelt Joël. “Degenen die wilden bewegen, kwamen naar mij toe. We liepen samen over de gangen van de verpleeghuizen. Daar zag ik veel onderprikkelde mensen die de hele dag in bed lagen. Ik deed onderzoek en wat bleek? 70 procent van de mensen in het verpleeghuis in Den Haag is inactief. Terwijl juist voor hen beweging superbelangrijk is.”
Ouderen die niet bewegen raken verveeld en vereenzamen. “Dementie wordt steeds erger als je alleen maar zit of ligt. De hersenen moeten geactiveerd worden. Bovendien neemt je levensplezier toe op het moment dat je weer uit bed komt en dingen onderneemt. De kracht van spelen is groot.”
Dus stelt hij zichzelf de vraag: hoe kan ik deze groep weer aan het bewegen krijgen? “Als ik mensen uitnodigde in de oefenzaal, dan hadden ze vaak geen zin. Dus ben ik met makkelijke en simpele materialen aan het werk te gaan. Zo zette ik een ventilator neer en ben ik bellen gaan blazen. Zonder dat ik iets zei, begonnen de bewoners de bellen uit de lucht te slaan.”
Tekst gaat verder onder de Instagramposts.
Dit bericht op Instagram bekijken
Dat slaat aan en dus zoekt hij naar spelletjes op maat. “Henk was de hele dag op zijn kamer. Hij lag in bed en rookte een sigaretje op het balkon. Van zijn dochter hoorde ik dat hij vroeger kapper was geweest, dus verzon ik een oefening met een föhn. Hij kende de standen van de föhn: warm, koud, turbo. Dat zat allemaal in het langetermijngeheugen. We zijn balletjes gaan overspelen en wedstrijdjes gaan spelen. Hij vond het heel leuk. Andere bewoners overigens ook. Na afloop hoorde ik hem een keer aan iemand anders voorstellen een bakje koffie te gaan drinken. Ik krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan terugdenk. Daar doe ik het voor.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Een soortgelijk succesverhaal is het verhaal van oud-onderhoudsmonteur Gerard. “Hij was eenzaam en kwam nooit naar de oefenzaal. Ik heb samen met een stagiaire een oefening bedacht met een loopband. Vroeger repareerde hij loopbanden in een ertsfabriek. Zijn hobby was vissen. We hebben pionnen op de loopband gezet. Die moest hij er met stokken vanaf vissen. Dat ging hem goed af. En terwijl het gesprek eerder nooit verder ging dan ‘hoi’ en ‘doei’ vertelde hij nu verhalen over vroeger.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Joël is blij dat zijn filmpjes viraal gaan. “Hopelijk inspireert het mensen om te gaan bewegen met hun vader, moeder, opa of oma. Wandelen is goed, maar kan op den duur gaan vervelen. Er wordt veel technologie gebruikt, maar je kunt veel met huis-, tuin- en keukengerei.”
Daphne's vader overleed aan dementie: 'Opeens is het dan te laat voor de essentiële vragen'
