Journalist Eva Schuurmans sprak vijf vrouwen die boerin zijn in hart en nieren. Ze voelen zich ernstig in de steek gelaten door de overheid en steeds ingewikkeldere eisen en regels waaraan ze zich moeten houden.
Ronne Smolders (33, twee kinderen) runt met haar man een melkveebedrijf met honderd koeien en is zzp’er in de jeugdzorg.
“Waar ik het meeste last van heb, is het gebrek aan perspectief. In 2024 moeten wij als bedrijf emissiearm zijn, wat inhoudt dat we de ammoniakuitstoot zo veel mogelijk terug dienen te brengen. We zijn verplicht te investeren in een nieuwe stalvloer die de gassen uit de koeienpoep vasthoudt, maar of die werkt, is niet bekend.
Zo’n vloer kost honderdduizend euro. Daar komt misschien ooit subsidie voor, maar vooralsnog moeten we dat zelf ophoesten. Dat is toch heel raar? Zo zijn er talloze voorbeelden, dus ik kan me goed voorstellen dat er boeren zijn die boos op de trekker stappen en naar het Malieveld rijden.
Een bakker kan zeggen: ‘De grondstofprijzen gaan omhoog, ik maak mijn brood duurder’, maar onze tarieven worden voor ons bepaald. Op dit moment is de melkprijs goed, maar er zijn tijden geweest dat we moesten bijleggen om quitte te spelen. Het is niet voor niets dat ik er nog een baan bij heb. Dat maakt dat boer zijn soms voelt als een roeping. Ik denk weleens: ik stop ermee. Tot ik weer besef hoe mooi we wonen. Ik kan de kinderen elk moment van de dag naar buiten jagen, en hun vader is altijd in de buurt.”
De nieuwste LINDA. heeft als thema ‘DE STAD UIT’ – koop het magazine nu in de winkel of via onze webshop.
Lees ookDeze vier vrouwen runnen samen een boerderij: 'Echt een droom'
