Afgelopen dinsdag werd ein-de-lijk aangekondigd dat bijna alle coronamaatregelen de aankomende weken worden opgeheven.
Kan niet wáchten om dat mondkapje voor eens en altijd ritueel in de fik te steken. Mij niet meer bellen voor een coronadiscussie; we hebben deze pandemie overleefd. Zijn we dan ook eindelijk uitgewappied?
Het waren me de afgelopen twee jaar vol discussies, huisarrest, boetes, verbroken vriendschappen en rellen wel, niet? Volgens mij had niemand – de regering incluis – kunnen bedenken dat we twee jaar later nog steeds in deze shitshow zouden zitten, but here we are. Stukje slecht beleid, stukje gezeik over wel of niet vaccineren, te laat boosten en drie varianten verder, komen de versoepelingen op het juiste moment. De rek was er al ruim een jaar uit, maar het elastiekje is inmiddels wel geknapt. Bij de ‘opstandige’ wappies én de ‘brave’ vaxxers.
Alle deugmensen kunnen eindelijk stoppen met het zoeken naar geloofwaardige bronnen en deze op andersdenkenden afvuren. Hun vrije tijd weer ouderwets besteden aan mopperen over het weer of gebrekkig overheidsbeleid.
En dan is er de vraag of de strijdersagenda van de wappies nog andere urgente punten bevat, waar middels massale vrijheidsprotesten voor gevochten moet worden. Al denk ik dat die hun reguliere dagtaken ook weer op zullen pakken. Zich hooguit nog bekommeren om de coronapas. Een middel waar volgens mij níemand meer op zit te wachten.
Vaxxer of wappie, we denken van beide kanten dat we de strijd tegen elkaar hebben gewonnen, maar al die tijd hadden we maar één vijand en dat was dat klotevirus. Hoe ernstig of mild je de gevolgen van de uitbraak ook in hebt geschat: we hebben met z’n állen gewonnen van een virus dat lak heeft aan wat wij allemaal ‘vinden’.
Is de tijd dan eindelijk aangebroken om onze gebrouilleerde vriendschappen weer nieuw leven in te blazen en familieleden in ballingschap weer binnen te laten? Ik hoop het wel. Misschien kunnen we Bert van Leeuwen inschakelen voor een massale variant van Het Familiediner. Gezellig.
Zolang een nieuwe monstermutatie van dat takkevirus uitblijft, hebben we weer eens ademruimte om te kijken naar overeenkomsten, in plaats van verschillen. Geen gedeug, geen gewap.
Maak je geen illusies hoor, ik weet ook heus dat er nog een andere drukke maatschappelijke agenda is waar wij Nederlanders een ei over moeten leggen. Want, er is tenslotte niets waar wij meer van houden dan ergens iets van ‘vinden’.
Prima, want de topics Zwarte Piet, klimaatverandering, en groeiende kansenongelijkheid verdienen ook nog wel wat onverdeelde aandacht naast al die noeste arbeid.
Er komen weer verkiezingen aan. Zullen we afspreken dat we in de maand februari even niet meer zaniken? Laten we onszelf een pauze gunnen. Allemáál blij zijn dat we weer naar de club of het restaurant mogen.
Gewoon even genieten dat we hutjemutje op zaterdag door Ikea kunnen schuifelen zonder papieren muilkorfje op.
Gaan we elkaar vanaf maart gewoon weer en masse verbaal te lijf. Kan tot die tijd het platgeprotesteerde gras op het Museumplein even rustig aangroeien.
