‘Hallo, ik ben Chantal en ik ben alcoholist’. Het is de zin die Chantal (34) nu enkele weken uitspreekt tijdens haar AA-bijeenkomsten. Ze vertelt hoe haar verslaving tot stand kwam én hoe ze hem tegengaat.
“In mijn vrije weekend kwam ‘mama-tijd’ bij mij gelijk te staan aan ‘drinken’.”
Chantal begint in haar tienerjaren bij te klussen in de horeca. Ze noemt het gekscherend ‘de gouden tijden van alcohol’. “Klanten dronken echt bij elke gang nog een speciaal drankje en achteraf genoot het personeel steevast van een borrel. Dat tikt al lekker aan, vijf dagen in de week”, vertelt ze. “Maar bij mij werd het problematischer toen ik werd ontslagen en thuis kwam te zitten. Ik nam lekker een wijntje bij de lunch, later ook bij het avondeten. Altijd stond er een fles koud, het was een van de eerste dingen die ik meenam bij het boodschappen doen. Op een gegeven moment ging er wel een fles per dag doorheen. Het werd echt mijn ritme.”
Daarna volgen jaren waarin ze helemaal niet drinkt, onder andere door ziekte en een zwangerschap. Maar nadat ze tijdens een avond uit mishandeld wordt, begint haar ‘gewoonte’ weer. “Ik begon voornamelijk te drinken in fases waarin het niet zo goed met me ging, uit zelfmedelijden. Ik zocht een manier waarop ik niet met mijn ellende bezig hoefde te zijn.”
Leonie (49) herstelt van alcoholverslaving: 'Mijn drankje liet me nooit alleen'
Chantals overmatige drinken verschuift van ‘fases’ naar ‘permanent’ in 2021. Omdat ze een alleenstaande moeder is, zorgen haar ouders elk weekend voor haar zoontje, zodat ze even bij kan komen. “Die ‘mama-tijd’ kwam bij mij gelijk te staan aan ‘drinken’. Een glaasje werden er twee, een halve fles werd een hele. Altijd alleen, want ik was een eenzame drinker. Toen ook nog eens mijn oma overleed, ging het nog een stap verder. Ik switchte van wijn naar wodka en was na het weekend steeds niets meer waard.”
Chantal drinkt nooit als haar zoon erbij is, maar haar ouders maken zich uiteraard wel zorgen om hun dochter. “Zij kwamen de kleine steeds eerder halen, of lieten hem ‘gezellig een extra nachtje logeren’. Ze zagen ook wel dat het niet goed ging, maar wisten niet wat ze ermee moesten. Ik bagatelliseerde mijn probleem heel erg: ‘waar maken jullie je druk om’?”
Eind 2022 krijgt Chantal last van inwendige bloedingen. Ze blijkt daarnaast levercirrose te hebben gekregen door het overmatige drinken. Ze schrikt, maar het weerhoudt haar niet van het innemen van alcohol. “Het is bizar, als ik er nu aan terugdenk”, verzucht Chantal. “Ik sloeg toen gewoon helemaal geel uit, ik leek wel een Jumbo-tas. En tóch bleef ik drinken. Zo bedrieglijk werkt een verslaving dus.”
In februari 2023 komt daar verandering in, als ze zó ziek wordt dat ze op de intensive care komt te liggen. “Ik ben twee dagen van de wereld geweest en lag uiteindelijk vijf weken lang in het ziekenhuis. Dat ik het heb overleefd, is wonderbaarlijk: eigenlijk gaven de artsen me al op. Toen ik van artsen bevestigd kreeg dat ‘blijven drinken’ in mijn geval echt ‘doodgaan’ betekende, ging de knop om. Ik was absoluut niet van plan zelfmoord te plegen.”
Noortje groeide op met alcoholverslaafde moeder: 'Daar hing ze weer, in badjas op de bank'
Als Chantal zes maanden lang nuchter blijft, mag ze op de lijst voor een transplantatie. Inmiddels is ze bijna zover en zien alle medische onderzoeken er goed uit. Ze heeft een intake lopen bij een afkickkliniek voor professionele begeleiding, maar door flinke wachtrijen kan ze daar pas eind van het jaar terecht. Tot die tijd gaat ze daarom wekelijks naar een bijeenkomst van de Anonieme Alcoholisten (AA), bij haar in de buurt.
“Voor mij is het echt een uitkomst”, aldus Chantal. “Ik belde op een dinsdag en kon op woensdag al aanschuiven. Daarnaast zijn die bijeenkomsten feesten van herkenning: het helpt mij om te horen dat anderen vaak met dezelfde problemen dealen. En het helpt óók om te horen hoe zij dat aanpakken, wat voor hen helpt. Iedereen in de groep is een buddy voor elkaar, een hulplijn. Daarnaast heb ik nu ook een vaste mentor en ben ik begonnen aan het twaalf-stappen-plan.”
Eén ding heeft Chantal al wel leren inzien door haar tijd bij de AA: hoe genormaliseerd het drinken van alcohol is in onze maatschappij. “Op tv komt het aan de lopende band voorbij, en hoe vaak ben jij al op een alcoholvrije verjaardag geweest? Je ziet in een restaurant ook niet zomaar een grammetje heroïne naast je biefstuk liggen, maar wél een perfect passend wijntje. Je wordt er altijd en overal mee geconfronteerd.”
“Ik wil mijn verhaal delen om duidelijk te maken dat we dit niet normaal moeten vinden. Alcohol leidde bij mij bijna tot de dood, anderen kost het een gezin, baan of vriendschappen. Het kan alles verwoesten. Ik hoop dat we steeds meer toebewegen naar de acceptatie dat een leven zonder alcohol gewoon gezonder is. Op alle manieren.”
Felicia (30) is alcoholist: 'Verslaving zit in mijn familie'
