Behandeling tanden in Turkije

Laten we beginnen bij het begin. Zo’n vijf jaar geleden reist Alana naar Turkije voor een mooier gebit. Dit besluit komt natuurlijk niet uit het niets. “Eigenlijk hield de onvrede over mijn tanden me al jaren bezig. Ze waren geel, hadden witte vlekken en begonnen zelfs af te brokkelen. Breed glimlachen voor een foto deed ik dus al lang niet meer. Ik probeerde echt alles om het op te lossen: witmakende tandpasta, houtskoolproducten en bleken – maar niets hielp.”

“Op sociale media zag ik steeds vaker filmpjes van mensen die in Turkije een stralend nieuw gebit kregen. Het leek zo eenvoudig: een weekje weg, slapen in een mooi hotel en terugkomen met perfecte tanden. Dat idee bleef constant in mijn hoofd zitten.”

Prachtige witte glimlach

Na maanden twijfelen vertelt een vriend van Alana’s moeder haar dat ook hij zijn tanden in Turkije heeft laten doen. “Na acht jaar was hij nog steeds supertevreden met het resultaat. Hij had toen al zijn tanden laten slijpen en er kronen op laten plaatsen, waardoor hij een prachtige witte glimlach kreeg. Voor mij was dat een belangrijk moment. Ik dacht: als iemand die we kennen zo’n goede ervaring heeft gehad en er na al die jaren nog blij mee is, dan zit het wel goed.”

Vanaf dat moment wordt het serieus. Alana maakt een afspraak bij dezelfde organisatie en krijgt contact met een vrouw die Nederlands spreekt. “Ze deed zich erg professioneel voor, waardoor ik dacht dat alles goed geregeld zou worden. Zo vertelde ze dat ze alles voor mij zou organiseren: de vlucht, het hotel en de behandeling. We spraken via Facebook en Messenger. Op deze platforms moest ik foto’s van mijn tanden doorsturen, zodat ze een behandelplan kon opstellen. Dit zou gaan om een totaalpakket, inclusief nazorg in België.”

Contant geld meenemen

Wat Alana op dat moment niet weet, is dat de vrouw geen officiële organisatie vertegenwoordigt. Maar vooralsnog lijkt alles prima in orde. Sterker nog: de ingreep wordt gepland en op 25 juli 2021 stapt Alana in het vliegtuig naar de Turkse stad Antalya. “Ik moest 6.720 euro in cash meenemen, want de vrouw van de organisatie stond erop dat ik ter plekke contant betaalde. Dat voelde vreemd, maar ik dacht: het zal wel standaard zijn.”

Één dag na aankomst ligt Alana al in de tandartsstoel. “Er was geen sprake van uitgebreid vooronderzoek. Er werden alleen een paar foto’s van mijn gebit gemaakt. Daarna startten ze met het afslijpen van mijn gebit. Vijf uur lang heb ik in die stoel gelegen terwijl ze mijn tanden tot kleine punten vijlden. Er werden geen pauzes genomen. Zonder verdoving zou dit ondraaglijk zijn geweest. Gelukkig hadden ze me zwaar verdoofd, maar alsnog voelde ik hoe heftig het eraan toe ging.”

Afgeslepen gebit

“Het idee dat mijn gezonde tanden werden afgeslepen, maakte me misselijk”, zegt Alana. “Ik wist dat dit vaker gebeurde bij dit soort behandelingen, maar toch was het een schokkend gezicht. Eenmaal terug in het hotel, verging ik van de pijn. Toen heb ik twee uur lang op mijn bed liggen huilen, niet wetend dat er nog veel meer ellende aan zat te komen.”

De tekst loopt door onder de afbeelding.

Dag vijf breekt aan. Ook wel: de dag waarop Alana’s kronen geplaatst worden. “Dit moest zonder verdoving en ik heb het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd. Het deed zo’n pijn dat ik de behandelaren smeekte om te stoppen.”

Tanden ontzenuwen

Om de behandeling voort te kunnen zetten, moeten er volgens Alana’s contactpersoon bij de organisatie een aantal tanden ontzenuwd worden. “Eerst leek het om één of twee tanden te gaan, maar uiteindelijk hebben ze achttien tanden behandeld. Gezonde tanden, die helemaal nooit ontzenuwd hadden hoeven worden.”

“Ik moest ter plekke bijbetalen: eerst cash, later via een overschrijving naar een privérekening”, vertelt ze. “Op dat moment dacht ik niet meer helder. Je ligt daar in een vreemd land, je verstaat de taal niet en je wil gewoon dat de pijn stopt.”

Kelly (25) liet botox injecteren in haar kaak: 'Kon acht maanden niet normaal lachen, praten of eten'Lees ook

Ernstige klachten

Na zeven dagen in Turkije is de ingreep voltooid. “Ik had nieuwe kronen, maar ook een mond vol zenuwbehandelingen die achteraf totaal verkeerd uitgevoerd bleken. Toen ik op het vliegtuig stapte, voelde ik al dat er iets niet klopte. Maar eenmaal thuis begon de ellende pas echt.”

Alana ontwikkelt ernstige klachten. “De vrouw met wie ik contact had, had me verteld dat het normaal was om nog wat last te hebben. Maar na een paar weken werd dit alleen maar erger. Ik kreeg een stekende pijn en een vieze metaalsmaak in mijn mond. Ook mijn tandvlees begon te ontsteken en mijn tanden kregen een soort grijze ondertoon. Eigenlijk voelde ik een constante druk op mijn gebit. Hierdoor lag ik elke avond met helse pijn in bed.”

Geen hulp mogelijk

Tijd voor actie. De pijn wordt te heftig en Alana wil dat er iets aan gedaan wordt. Maar het krijgen van die goede nazorg in België waar in eerste instantie door haar contactpersoon over gesproken werd, blijkt nog best een opgave. “Na lang aandringen verwees ze me door naar een tandarts in Gent. Hij wilde me wel helpen, maar ontkende een daadwerkelijke samenwerking met de organisatie. Iets dat mij flink verbaasde, omdat dit de informatie die ik voor mijn reis kreeg tegensprak.”

“Uiteindelijk heeft deze tandarts weinig gedaan. Hij maakte foto’s en floste mijn tanden, maar zei vervolgens dat alles in orde was. Toen ik de praktijk verliet, bleef de pijn. Sterker nog: het gevoel werd erger. Toen wist ik dat het tijd was om zelf hulp te gaan zoeken.”

Compleet mislukte ingreep

Vanaf dat moment waagt Alana zich aan een lange zoektocht. “Ik heb zoveel tandartsen gecontacteerd, maar bijna niemand wilde me helpen. Ze zeiden dat ze niet aan buitenlandse ingrepen konden werken, omdat ze dan de verantwoordelijkheid overnemen. Dit voelde heel eenzaam. Ik zat met een ondraaglijke pijn en niemand wilde zich eraan wagen. Het duurde weken, zelfs maanden, waarin ik telkens hoop had en vervolgens weer teleurgesteld werd.”

Uiteindelijk komt Alana dankzij een kennis bij een specialist terecht die wél bereid is om de situatie te bekijken. “Voor mij was dit een enorme opluchting. Bij deze dokter namen ze de tijd om alles te onderzoeken en er werd een scan van mijn gebit gemaakt. Kort daarna vertelde de specialist mij dat mijn behandeling compleet mislukt was.”

Volledig tandloos

De gebreken van Alana’s ingreep lijken bijna niet op een hand te tellen. “Mijn kronen waren veel te groot en slecht geplaatst, mijn biologische tand- en kaakstructuur was niet gerespecteerd en de ontzenuwingen waren uitgevoerd op een manier die hier al zeventig jaar niet meer wordt gebruikt. Er zaten zelfs nog stukken levende zenuwen in mijn tanden, waardoor alles aan het infecteren was.”

Alana krijgt van de specialist drie scenario’s voorgelegd, maar alles komt op hetzelfde neer: al haar tanden moeten getrokken worden. “Dat was een enorme klap. Ik was nog maar 23 jaar oud en hoorde dat ik volledig tandloos zou worden. Uiteindelijk hebben ze eerst nog geprobeerd om de kronen open te slijpen, maar na een uur moesten ze stoppen. Alles zat muurvast. Kort daarna volgde de ingreep om al mijn tanden te verwijderen. Achteraf heb ik gehuild, maar ergens voelde het ook als een opluchting. Voor het eerst in jaren was die constante pijn weg.”

Mentale strijd

Voor Alana is er een nieuwe realiteit ontstaan: een leven zonder tanden. Dit zal nog zo’n anderhalf jaar zo blijven. “Het is iets wat je je niet kunt voorstellen tot je het meemaakt. In het begin dacht ik: het is tijdelijk, ik red me wel. Maar al snel besefte ik hoe ingrijpend het was. Eten werd een uitdaging. Zo moest ik lang op kleine stukjes eten sabbelen, want kauwen kon ik niet. En ook praten voelde anders. Met een lege mond veranderen natuurlijk je klanken.”

“Mentaal was het misschien nog wel zwaarder”, zegt ze. “Ik heb bewust veel sociale dingen afgezegd, zoals festivals en etentjes, omdat ik niet wilde dat mensen mij zo zagen. Maar ik ben niet alles uit de weg gegaan. Zo heb ik me volledig op mijn werk gestort. Dit gaf me houvast en was nodig om de kosten van mijn herstel te betalen. In die periode heb ik ook ontdekt wie er écht voor mij was. Mijn familie en een paar goede vrienden bleven achter me staan. Dat heeft me erdoorheen geholpen.”

Daniëlle kreeg ernstige brandwonden na laserbehandeling voor haar gezicht: 'Mijn hoofd was vier keer zo dik'Lees ook

Een nieuw gebit

Na anderhalf jaar breekt er in de zomer van 2025 een belangrijke dag aan: Alana krijgt een nieuw gebit. “Ik had er zó naar verlangd, maar toen het moment daar was, voelde ik niet meteen dat grote geluksgevoel waar ik op had gehoopt. Het was alsof ik het niet kon geloven. Na alles wat er gebeurd was, bleef ik bang dat er iets mis zou gaan.”

Toch was het voor haar een keerpunt. “Voor het eerst sinds 2021 kon ik weer normaal eten en praten zonder pijn. Ik moest wennen aan het gevoel, aan mijn nieuwe lach, maar stap voor stap kwam het besef: dit is mijn tweede kans. Het was emotioneel, intens en ergens ook bevrijdend. Ik kon eindelijk weer vooruitkijken.”

De tekst loopt door onder de afbeelding.

Duizenden euro’s

Ondanks haar nieuwe tanden, speelt de financiële- en juridische kant van dit verhaal nog een grote rol in haar leven. “Toen ik vertrok naar Turkije dacht ik dat het 6.720 euro zou kosten. Maar door extra behandelingen liep het daar al op tot ruim 10.000 euro. En dat was nog maar het begin.”

“De herstelbehandeling in België kostte bijna 53.000 euro”, vertelt Alana. “Niets daarvan wordt terugbetaald, omdat het om een esthetische ingreep gaat. Ik heb maandenlang bijna elke dag gewerkt om dat bedrag bij elkaar te krijgen. In totaal ben ik er dus wel zo’n 60.000 euro aan kwijtgeraakt.”

De schadevergoeding

En over dat juridische verhaal gesproken: daar is Alana tot op de dag van vandaag druk mee. “Eerst probeerde ik het via een minnelijke schikking, maar daar ging de vrouw met wie ik al die tijd contact had niet op in. Daarna heb ik een advocaat ingeschakeld en een klacht ingediend. In België is ze uiteindelijk bij verstek veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 53.000 euro, het bedrag dat ik kwijt ben om hun fouten recht te zetten. Maar omdat ze niet meer in België woont, heb ik daar nog geen cent van gezien.”

“Ik heb nu ook een advocaat in Turkije, maar die procedure is nog in het beginstadium.”

Trap er niet in

Het was een heftige periode voor Alana. Toch hoopt ze niet eeuwig bekend te staan als het meisje zonder tanden, want ze heeft veel meer dan dat te bieden. Haar advies aan mensen die een soortgelijke ingreep overwegen, is daarom: “Trap er niet in.”

“Laat je niet misleiden door mooie praatjes of filmpjes op sociale media. Het lijkt allemaal geweldig: een weekje weg, een stralend nieuw gebit en een lage prijs. Maar als het misgaat, sta je er helemaal alleen voor. Ik heb geleerd dat gezondheid niet te koop is en dat je beter eerst een Belgische tandarts kunt raadplegen. Ook al lijkt het beter in het buitenland, de risico’s zijn enorm. Één verkeerde beslissing heeft mij mijn tanden, mijn geld en jaren van mijn leven gekost. Dus denk er twee keer over na voordat je op dat vliegtuig stapt.”

Ben – of ken – je iemand die zelf een cosmetische misser meemaakte? En wil jij (anoniem) jouw verhaal delen? Stuur dan een mail naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Mooi mislukt’.

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Luca liep oogschade op door het gebruik van wimperserum: 'Ik durfde mijn partner niet meer aan te kijken'Lees ook