Op zoek naar bevestiging

Zij en haar broer groeiden verder op bij hun vader. Hun verdriet kreeg geen ruimte. Foto’s van hun moeder waren verboden. Ze voelde zich eenzaam en ontwikkelde zich tot een opstandige puber. In de leegte waar liefde had moeten zijn, zocht ze bevestiging. Die vond ze bij een jongen die haar wél zag. Hij was Turks, en juist omdat haar vader het afkeurde, trok hij haar aan.

De eerste twee jaar voelde als liefde. Maar toen ze een bijbaan kreeg, veranderde alles. Jongens in haar omgeving vormden ineens een bedreiging. Ze moest haar telefoon inleveren zodat hij haar berichten kon controleren. Hij verscheen op haar werk om haar in de gaten te houden. Wat begon als aandacht veranderde langzaam in bezit. En daarna in geweld. “Als je van mij houdt, laat je toe dat ik een brandende sigaret in je hand druk,” zei hij. En hij deed het ook.

'Deze vrouw is moeder en ondernemer, maar leeft dagelijks in doodsangst om vermoord te worden door haar ex-man'Lees ook

Nergens meer veilig

Ze was pas zeventien toen ze zwanger raakte, ondanks dat ze aan de pil was. Tijdens de echo bleek ze al 22 weken zwanger en abortus was geen optie meer. Haar vader stelde één voorwaarde om thuis te mogen blijven: het kind moest weg. Ze vertrok en ging bij haar vriend en zijn ouders wonen. Daar begon de nachtmerrie pas echt.

Slaan, schreeuwen, vernederen, ook tijdens haar zwangerschap. Aanvankelijk wisten zijn ouders van niets, maar zelfs toen ze het wel wisten, grepen ze niet in. In plaats daarvan gaf hij haar de schuld. Zij zou ‘vreemd zijn gegaan’ en de klappen ‘verdiend’ hebben. Ze voelde zich nergens meer veilig, zelfs niet in het tienermoederhuis. Hij bleef haar isoleren. De cirkel van geweld werd pas doorbroken toen hij haar onder het valse voorwendsel meenam naar een afgelegen parkeerplaats. Daar sloeg hij haar zo hard en zo vaak, dat ze dacht: ik ga nu dood. En toen zei hij: “Ik hou van je, schatje.” Dát was het moment waarop ze wist: dit is genoeg.

Haar kinderen, ook slachtoffer van het geweld, werden door Jeugdzorg uit huis geplaatst. Vierenhalf jaar lang had ze nauwelijks contact met hen. “Ik was alles al kwijt. En toen ook mijn kinderen.” Ze noemt het het meest pijnlijke wat haar ooit is overkomen. Ik vind dit onmenselijk. Hoe kan het dat een moeder die zélf slachtoffer is, zó hard gestraft wordt door instanties die geacht worden bescherming te bieden?

Gebroken, maar niet verslagen

Vandaag staat ze op voor vrouwen die, net als zij, verstrikt zijn geraakt in de verslavende dynamiek van toxische relaties. Onder het pseudoniem Eliza Vlinder schreef ze het boek Gebroken, maar niet verslagen, en startte ze een petitie om femicide wettelijk te erkennen. Want ook vandaag worden er vrouwen vermoord omdat ze de relatie willen beëindigen. Laat haar stem niet verloren gaan. Want achter elk nieuwsbericht over een vermoorde vrouw, schuilt een kind dat wacht op mama. Een kind dat haar moeder nooit meer zal zien thuiskomen.

Voel je je onveilig in je eigen huis of heb je het gevoel dat iemand in je omgeving in een onveilige situatie verkeert? Je kunt Veilig Thuis 24/7 bellen op 0800 2000 voor advies of om een melding te maken. Ook kun je hen anoniem chatten. Heb je te maken met direct gevaar, bel dan 112.

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

'Zelfdoding na huiselijk geweld is ook femicide, ze zag na jarenlange mishandeling geen uitweg meer'Lees ook