Anders

En dat is ook niet gek, want hoewel homoseksualiteit steeds meer geaccepteerd wordt in veel landen, blijft heteroseksualiteit de norm. Als jij als man op mannen valt of als vrouw op vrouwen is dat ‘anders’ en wordt van je verwacht dat je dat aankondigt aan je vrienden en familie – eigenlijk net zoals jij van hen verwacht dat zij dat helemaal oké vinden.

Uitstellen

Dat is gelukkig meer en meer het geval. En dat is fijn, want het daadwerkelijke coming-out-moment is voor veel LHBT’ers een moment waar ze gigantisch tegenop kijken. Bij mij, Tim (senior redacteur van LINDAnieuws, aangenaam), was dat niet anders. Hoe langer je het uitstelt, hoe meer de zenuwen zich opstapelen. Je weet dat er geen weg terug is als je de woorden eenmaal hebt uitgesproken, en dat maakt het moeilijk om ze daadwerkelijk hardop uit te spreken.

Big deal

Hoewel: de allereerste keer dat ik dat deed, viel het reuze mee. Het was carnaval (ik groeide op in Limburg), ik was dronken (want het was carnaval) en ik vertelde dat ik op jongens viel aan een vriendin (die al heel lang doorhad dat ik op jongens viel). Wat daarop volgde herinner ik me nauwelijks en dat is vooral omdat er geen big deal van werd gemaakt: een glimlach, een omhelzing en dat was het wel. Alles bleef bij het oude.

Lees ook
Waarom mannen die met elkaar zoenen nog wél nodig zijn in 2016

Laf

En zo reageerden heel veel andere vrienden ook: een enkeling was geschokt, maar niemand werd boos, of wilde me niet meer zien, of vond me vies. Dat biedt hoop als achttienjarige (ik was vrij laat), maar toch: het aan je ouders vertellen, dat is wel even een ander ding. Ik had het uitgesteld tot grofweg een half jaar na die keer met carnaval, en hoewel velen zo’n coming-out als dapper bestempelen, was de mijne stiekem best laf: een paar dagen later zou ik verhuizen naar Amsterdam en als mijn ouders het kut vonden, nou ja, dan was ik weg en hoefde ik daar niks van te merken.

Schaamte

Spoiler: ze vonden het niet kut. Ze reageerden heel kalm en heel begripvol. Die opluchting, waarvan iedereen zei dat die er zou komen, die was er wel. Het was gebeurd, het zat erop. Maar er was ook iets van schaamte: dat ze dít van me wisten. Het was al een tijdje geen geheim meer, maar zo voelde het wel. Die schaamte was al gauw weg gelukkig, en nu – het is inmiddels tien jaar later – kan ik me dat niet eens meer voorstellen.

‘Weet je het zeker?’

Mijn vader heeft me een keer, in de auto, niet lang nadat ik in Amsterdam was gaan wonen, gevraagd of ik het wel écht zeker wist. Of ik niet wat meer met meisjes had moeten experimenteren. Ik hoefde alleen te antwoorden met: “Als ik dit niet zeker weet, denk je dat ik het dan überhaupt verteld zou hebben?”. Daarna klonk Madonna uit de autoradio. Met Papa Don’t Preach. Supergay én superironisch. Het onderwerp was afgesloten.

Keuze

Wat mijn vader ogenblikkelijk begreep, is voor veel mensen echter nog steeds niet te bevatten: dat seksuele geaardheid geen keuze is. Maar laat me je dit vertellen: er is geen énkele tiener op aarde die ervoor zou kiezen om zo’n uitspraak te doen als het niet zo is. Waarom zou je het leven moeilijker voor jezelf maken dan het hoeft te zijn? Waarom zou je op die leeftijd ervoor kiezen om iets te doen wat buiten de norm valt? Want dat doet het, anders zou ‘uit de kast komen’ niet nog steeds zo’n ding zijn.

Geen ding meer

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel goed dat Coming-Outdag bestaat. Dat er aandacht voor is, dat erbij wordt stilgestaan en dat jongeren die door het proces gaan er steun in kunnen vinden. Maar ik hoop wel dat het ooit niet meer nodig is, dat uit de kast komen een veel minder groot díng is. Of liever nog: helemaal geen ding is. Dat eigenlijk iedereen reageert als de vriendin aan wie ik het met carnaval vertelde – zonder er een hele ophef over te maken. En als iedereen dan daarna uitbarst in de polonaise is dat helemaal mooi.

Lees ook
Jacob-Willem is christelijk en uit de kast: ‘Geloven en gay zijn gaat juist wél samen’

Tim van Erp (28) is senior redacteur van LINDAnieuws en schrijft regelmatig columns over LHBT-gerelateerde zaken of andere dingen die hem opvallen in het nieuws. Hij woont in Amsterdam.