Want ja, het is heerlijk hoor: zo’n avondje wegzwijmelen met Bridgerton. Of helemaal opgaan in de keiharde wereld van Euphoria. Maar ik denk dat we als Nederlandse tv-makers de lat best een tikkeltje hoger kunnen leggen en óók dit soort series moeten gaan maken. Helemaal als daar straks dus -verplicht- budget voor vrijgemaakt moet worden door de grote spelers waar het geld ook daadwerkelijk mag en kan rollen.

Belangrijk detail: de Nederlandse productiebedrijven moeten dan ook wel echt een tandje bijzetten. Het niveau van een gemiddelde dramaserie blijft namelijk flink achter. Vergeleken met topseries uit Amerika, Engeland of Scandinavië is het acteerwerk bij ons vaak simpelweg prut en amateuristisch. Met altijd dezelfde gezichten. Een behoorlijke investering kan dus wél de ruimte bieden voor het aantrekken van nieuw talent, voor en achter de camera.

Zo vraag ik me al jaren af waarom we in Nederland nog steeds geen fatsoenlijke en kwalitatief hoogstaande ziekenhuisserie op poten hebben gezet. Iets à la Grey’s Anatomy of ER graag. Dus met briljante acteurs. Gigantische sets. En niet bibberend snijden in een armoedig stukje kipfilet. Maar ook een kostuumdrama, of een soapachtig product zoals Dynasty of Melrose Place. Veel haat, nijd en intriges. En geld. Oók in de productiekas.

Je begrijpt, ik krijg enorm warme gevoelens door deze plannetjes van mevrouw Uslu. Maar mijn hart maakt pas echt een sprongetje als tevens de klassieke publieke én commerciële omroepen een wake-up call krijgen door dit wetsvoorstel. Want allemaal leuk en aardig meer budget naar Nederlands product op de streamingdiensten, het zou fijn zijn als er ook een tikkeltje minder verschraling op het open net zou zijn vanaf volgend jaar. Zappen is tegenwoordig namelijk vrijwel zinloos geworden. En dat bedoel ik níet op de goede manier helaas.

Lees ookDe Verhulstjes: 'Nietszeggende reality van Gert en de zijnen is mijn absolute guilty pleasure deze zomer'