Nou goed, natuurlijk niet álle mannen. Wel de exemplaren die op het pad van mijn vriendinnen én die van mij belanden. Het zit namelijk zo: wij gaan richting de veertig en als we dan een (íets jongere) man ontmoeten, zijn ze als de dood dat we ons op date vier willen laten bezwangeren. Vaak kiezen ze het hazenpad nog vóór dit denkbeeldige event plaats kan vinden.
Vaak begint het al bij de match via een datingapp; na even over en weer geklets wordt de vraag gesteld wat onze intenties zijn. “Zoek je iets vasts?” Nou is dit momenteel niet mijn doel, maar ik houd wel altijd rekening met whatever happens, happens. Dat laatste benoem ik meestal maar niet. Wanneer mijn reactie ‘nee’ is, volgt doorgaans een blijk van opluchting. Kunnen de mannen potentieel wippen, zonder de angst dat ik meteen meer van ze wil, zoals het starten van een gezin. Bovendien heb ik het gevoel dat wanneer je als dertigplusvrouw eerlijk zou antwoorden dat je wél een relatie zoekt, je überhaupt weinig kans maakt op de datingmarkt. Te veel pressure, want Vadertje Tijd snoept onze eieren op en dus is er geen tijd te verliezen. Denkt men.
Dat zal natuurlijk in sommige gevallen zo zijn. Er zijn ongetwijfeld vrouwen die in hun thirties daten met als hoofddoel het vinden van de ware en het starten van een gezin voor het niet meer kan. Niet alle vrouwen met een kinderwens hebben een paar duizend euro rondslingeren om eitjes in te laten vriezen, dus ja, dan ga je niet nog een paar jaar flikflooien met jan en alleman. Maar er zijn zat vrouwen, zo ook ik, die of accepteren dat kinderen krijgen misschien geen optie meer is óf een eventuele kinderwens in ieder geval niet (meer) als prioriteit ervaren.
Mijn kinderwens heb ik laten varen toen ik vijfendertig was en mijn vaste relatie uit ging. Ik weigerde mezelf en een potentiële partner druk op te leggen, om maar aan een bepaald toekomstplaatje te voldoen. Inmiddels ben ik zevenendertig en accepteer ik dat de kans groot is dat ik nooit kinderen zal krijgen. Dat vond ik heus even lastig, want ook mijn cliché toekomstplaatje viel in duigen, maar nu wíl ik niet eens per se kinderen. Dat vrije leven waarbij ik alleen voor mezelf en hooguit een plant moet zorgen, bevalt me prima. Al geldt ook in dit geval; whatever happens, happens.
Ondanks dat de meeste vrouwen dromen van een gezin, betekent dat niet automatisch dat íedere vrouw die wens heeft of die wens hoog bovenaan de to-do-list heeft staan. Al helemaal niet in een prille date-fase. Er van uitgaan dat dat wel zo is, is pure zelfsabotage. Een flauw excuus voor de man met bindingsangst.
Dus mannen, jullie kunnen gerust met ons daten zonder bang te zijn dat we het hebben voorzien op jullie zaad. We bevinden ons in 2022. We zijn ambitieus, onafhankelijk, en veerkrachtig. Kinderen krijgen is al lang niet meer ons enige levensdoel.
'Lang leve botox en fillers: nu straal ik vanbuiten uit hoe ik me vanbinnen voel'
