Een jaar lang moeten we weer terug in ons hok: Pride-week zit erop. Eén ding knaagt nog aan L’HOMO.-redacteur Tim (28) na de fantastische feestelijkheden van afgelopen week.
En dus wil hij even iets kwijt.
Een jaar lang moeten we weer terug in ons hok: Pride-week zit erop. Eén ding knaagt nog aan L’HOMO.-redacteur Tim (28) na de fantastische feestelijkheden van afgelopen week.
En dus wil hij even iets kwijt.
Voor wie er niet zo in zit als ikzelf: Pride-week begon al op zaterdag 28 juli en duurde tot en met eergisteravond, toen op de Dam in onze hoofdstad de grote closing party plaatsvond. De grootste publiekstrekker is natuurlijk de Canal Parade, traditiegetrouw op zaterdag, waarvoor menig dagjesmens richting Amsterdam trekt.
En dat is mooi. Op die zaterdag staat iedereen naast elkaar – van hetero tot homo, alles daarbuiten en alles ertussenin. Kan iedereen volledig zichzelf zijn. Is iedereen daar voor eenzelfde doel: onze gelijkheid vieren, onze vrijheid om onszelf te uiten. Ooit was ik niet zo’n fan van de Canal Parade; toen ik nog geen twintig was, dacht ik dat iedereen daar ‘aapjes stond te kijken’. Nu gaat er in mijn hoofd níemand naar Pride om die reden, maar begrijpt iedereen het belang ervan, de noodzaak.
Maar dat is ook niet zo.
Ik hoorde deze week van iemand hoe er, in de trein terug richting het zuiden ná de Canal Parade, door een paar mensen grappen werden gemaakt over hiv in relatie tot de LHBT-gemeenschap. Dan heb je dus echt niet begrepen waar je bent geweest, wat je gezien hebt en waarom je er was. Dan ben je ergens om – ja, om aapjes te kijken. Misschien zonder dat je het van jezelf weet.
Lees ook
L’HOMO.-hoofdredacteur Iebele overleeft Canal Parade: ‘We gaan de goede kant op’
Na Milkshake, een groot, ruimdenkend festival aan het begin van Pride-week in Amsterdam, hoorde ik iets vergelijkbaars. ‘Niks moet, alles mag’ is het credo. Als jij naakt of in body-paint of in een latex pak rond wilt lopen, mag dat. Als je een lange broek en shirt wil dragen, mag dat ook. Net als op de Canal Parade dus eigenlijk.
In mijn hoofd is élke Milkshake-bezoeker ruimdenkend. Dat zal voor 99,9 procent van de mensen op het terrein ook kloppen, maar ik hoorde óók van een vriendin dat er aan haar een filmpje werd doorgestuurd, opgenomen op het festival. Van een man die er naakt rondliep. Degene die dat filmde, heeft net als het hiv-grappenmakende meisje duidelijk niet begrepen wat hij of zij er nou eigenlijk aan het vieren was.
Maar: even een nuance. Ik was verre van blij toen ik deze anekdotes hoorde, maar ik vind het ook belangrijk om te vermelden dat ze een enorme uitzondering op de regel zijn. Want wat zijn we een eind gekomen, mensen. Wat was er veel liefde, zowel tijdens de Canal Parade als op Milkshake. Wat was de sfeer ontzettend goed en wat waren de reacties positief.
Wij stonden zaterdag zelf op een boot met enkele collega’s. Tien jaar geleden, toen ik nog dacht dat de Canal Parade alleen aapjes kijken was, toen ik het idee erachter nog niet snapte, had ik nooit gedacht dat het gevoel daar te staan zo mooi zou zijn. Sterker nog: twaalf jaar geleden, toen ik nog niet uit de kast was, had ik nooit kunnen bedenken dat ik mijn geaardheid – waarvoor ik me op dat moment nog schaamde – ooit zo trots uit zou dragen. En dat ik me daarbij geen aapje zou voelen, maar een man die van alle kanten liefde op zich afgevuurd krijgt. Dus laat dat grappenmakende meisje nog maar een paar jaar naar Pride gaan. Uiteindelijk snapt ze het wel.
Lees ook
LINDAnieuws-redacteur Tim: ‘Wat hebben wij homo’s nog weinig zelfspot’
L’HOMO. zit nu ook op Instagram. Volg @lhomo voor het laatste gay nieuws, goeie verhalen en mooie mannen.