De vijfenzestigste uitreiking van de Grammy Awards is alweer bijna een week geleden. Maar wie de felbegeerde muziekprijzen gewonnen heeft zijn we massaal vergeten. Eigenlijk is alleen de gezichtsuitdrukking van Ben Affleck blijven hangen.
Het internet staat er nog steeds vol mee en ook Twitter raakt maar niet uitgepraat over het ongelukkige gelaat van de Hollywood-acteur. En uiteraard de zogenaamde veeg uit de pan die hij vervolgens voor het oog van de camera van vrouwlief Jennifer Lopez kreeg.
Als wij normale mensen kibbelend op een feestje verschijnen, dan kan dat best een keertje gebeuren. Maar bij het bekendste koppel in de showbizzwereld vanzelfsprekend níet. Dan is zo’n gebeurtenis direct speculatie voor een aanstaande echtscheiding. Zo ook nu, want volgens de Amerikaanse roddelpers verkeert ‘Bennifer’ na zes maanden huwelijk nu al in zwaar weer.
Maar ik ga daar totaal niet in mee. Want ik ben Ben op feestjes en partijen. Degene die af en toe op moet komen draven, maar veel liever op de bank zou zitten met een familiezak chips en een vaas cola vanille. Die in gezelschap ontpopt tot een sociaal ongemakkelijk wezen. En het liefst als een rups in zijn cocon zou willen kruipen. Dus ik snap zijn oorwurm-gezichtsuitdrukking volkomen. En Jennifer ongetwijfeld ook.
Want waarom moet de beste man de hele avond mooi weer spelen als hij zich ongemakkelijk voelt? En met een gigantisch drank- en drugsverleden en diverse terugvallen in het hol van de leeuw begeeft? Zeker als je bedenkt dat thuisblijven óók geen optie was geweest, want tsja, dan zouden de bladen dáár weer over schrijven.
Ik ben dus Team Bennifer. Omdat ik in het goede geloof. En omdat ze waarschijnlijk het beste in elkaar bovenhalen. En niemand weet wat er echt speelt. En vooral omdat ik nog altijd in sprookjes en ’t bijbehorende lang en gelukkig einde blijf vertrouwen.
