Het ging deze week in de showbizzmedia bijna dagelijks over Anne Heche. Een behoorlijk contrast met de jaren ervoor, toen was het een stuk minder. Nooit om precies te zijn. De in Nederland vrij onbekende actrice uit Hollywood brak niet echt door in grote rollen, terwijl haar eigen levensverhaal één groot filmscript lijkt.
Vorige week vrijdag raakte de blondine betrokken bij een ernstig ongeluk, waarna haar auto in brand vloog en Anne uiteindelijk in een ziekenhuis belandde. Vrijwel direct in coma, waar ze nooit meer uit wakker gaat worden. Inmiddels is de 53-jarige actrice officieel hersendood verklaard en is ze volgens de wet in de staat Californië overleden.
In de meeste artikelen wordt Anne Heche in één adem genoemd met Ellen DeGeneres. Haar voormalige vriendin tussen 1997 en 2000. Alsof dat haar rise to fame is. Maar de Hollywoodactrice was echt zoveel meer dan de ex van Ellen.
Ik heb haar de afgelopen jaren op de voet gevolgd, ondanks dat ze voornamelijk in kleine rolletjes te zien was. In independent films. Ze raakte me met haar woorden, haar gekke Instagramfilmpjes en hysterische podcasts. Anne Heche maakte mentale problemen bespreekbaar, ver voordat het een trend zou worden. Ze was een voorbeeld voor mij. Ik had respect voor haar om ondanks een hele reeks aan tegenslagen gewoon door te gaan. En te willen leven.
Dat Anne Heche een heftige jeugd heeft gehad, is te zwak uitgedrukt. Niet alleen werd ze naar eigen zeggen jaren verkracht door haar eigen vader -nog voor ze kon praten-, hij gaf haar als kind al soa’s. En toen Anne 13 jaar was, overleed hij aan AIDS. Hij leidde een geheim dubbelleven als homo. Op dat punt van haar leven was het gezin van Anne al 11 keer verhuisd omdat ze non-stop bankroet waren.
Van haar drie zussen, overleden er twee. Haar broer reed zichzelf drie maanden na ’t sterven van hun vader dood tegen een boom. Volgens Anne was dat overigens zelfmoord. Nadat Anne deze gebeurtenissen publiekelijk maakte, wilde de overgebleven familieleden níets meer met haar te maken hebben. En toen moest het hoofdstuk Ellen DeGeneres nog beginnen.
Want hoe spraakmakend hun relatie ook was eind jaren negentig, achter de voordeur ging het er een stuk heftiger aan toe. De gevallen talkshowkoningin wilde haar nieuwbakken vriendin opsluiten in een kooitje en volledig isoleren van de buitenwereld. Opnieuw: volgens Anne althans. De relatie strandde en een woedende Ellen sprak nooit meer een woord met, maar ook over haar ex-vriendin.
Terwijl de carrière van Ellen tot grote hoogten steeg, zocht de getroebleerde Anne haar toevlucht in drank, seks en drugs. Om haar jeugd te vergeten. Een levensstijl die ze -met tussenpozen- tot de dag van haar ongeluk heeft volgehouden. Onder invloed van verdovende middelen boorde ze zich in een huis, met uiteindelijk de dood tot gevolg.
Anne heeft gestreden, nooit opgegeven. Met vallen en opstaan en ondanks de mentale problemen die daarbij kwamen kijken ging ze door. Om haar twee kinderen een goed leven te geven. Om te laten zien dat niets of niemand je er zomaar onder kan krijgen. Helaas, ze heeft het niet gehaald. Ik troost me met de gedachte dat Anne Heche 25 levens in één geleefd heeft. En dat ze ondanks haar fouten, beschadigingen en tekortkomingen simpelweg een goed mens was. Dat is echt niet iets wat iedereen op zijn of haar sterfbed kan zeggen.
'Homoseksuele personages in films en series nu echt pas volledig uit de kast'
