In de rubriek ‘Zeg eens eerlijk‘ staan eerlijke verhalen over het moederschap centraal. Want ja, het is prachtig, maar soms ook gewoon verdomd hard werken.
Vandaag de beurt aan Vera (40), moeder van twee meiden.
Irrationele angst
“Bij mijn eerste bevalling verloor ik veel bloed. De weken daarna deed ik het daarom rustig aan en was ik vooral overweldigd door de intensiteit van alles. Ik was continu doodmoe en vond alles spannend. In bad doen was eng, borstvoeding ook en ’s nachts luiers verschonen al helemaal. Ik was als de dood dat ze zou gaan huilen en nooit meer zou ophouden. Totaal irrationele gedachten, maar ze namen mijn hele dag over. Huilde mijn baby een paar minuten, dan leken dit voor mij wel uren. Voor mijn gevoel had ik een huilbaby, terwijl dit helemaal niet zo was.