In Drenthe, Flevoland of Zuid-Holland kunnen ze amper over straat, daarbuiten kent niemand de sterren van de regionale omroep. Zo ook de 54-jarige weerman Ed Aldus.
Ed vertelt hoe het is om een lokale beroemdheid te zijn.
Tekst: Nick Kivits
“Die man is niet goed snik, dacht ik toen de hoofdredacteur van RTV Rijnmond me 22 jaar geleden belde en vroeg of ik weerman wilde worden. Ik deed toen al weleens weerpraatjes op de radio, maar was eigenlijk gewoon magazijnbediende. Wat moet ik nou op tv? Rijnmond wilde me hebben omdat ik gewoon mezelf blijf als er een camera op me staat. Ik praat plat Rotterdams en ga dat niet ineens veranderen met zo’n ding op m’n neus. Dat spreekt geloof ik aan, want ik ben er nog steeds.
Ik vind mezelf niet beroemd. Maar het is wel zo dat ik overal waar ik heen ga word aangesproken. Zelfs op vakantie in Turkije. Sinds twee jaar gaan mijn vrouw en ik vaak naar Drenthe. Loop je daar over straat, kom je ineens iemand uit Spijkenisse tegen die je kent van televisie. Van mijn vrouw moet ik op het vliegveld mijn mond houden. Omdat mensen me anders misschien herkennen aan mijn stem.
Mensen die me herkennen zijn vaak heel joviaal. Ze spreken me nooit aan als ‘meneer Aldus’, maar altijd met ‘Edje’. En willen vaak samen op de foto. Als ik op dat moment met vakantie ben, drink ik vaak ook even een bakkie met mijn fans. Ik heb dan toch tijd genoeg.
Overstappen naar een landelijke omroep wil ik niet. In Hilversum mag ik denk ik niet mezelf zijn. Bij Rijnmond moet dat juist. Toen een hoop presentatoren zo’n vijftien jaar terug op ‘ABN-cursus’ werden gestuurd waar ze duidelijker leerden spreken, mócht ik niet eens. Ed moet gewoon Ed blijven.”
Door een stomme fout is in LINDA. 182, in de portrettengalerij ‘wereldberoemd in de regio’, wél de foto van RTV Rijnmonds Ed Aldus afgedrukt, maar niet zijn interview. Onze excuses, en speciaal voor alle fans van de weerman: zijn verhaal is hier nu alsnog te lezen.
