Nietsvermoedend

“We hadden het al weleens over trouwen gehad, maar mijn vriend Joe zei altijd: liever als de kinderen wat ouder zijn. Onze zoon is twee en ik ben momenteel in verwachting van onze tweede, dus ik had een aanzoek nog totáál niet aan zien komen.

Het was een gewone donderdagochtend. Ik bracht mijn zoontje naar mijn schoonouders, zodat ik kon sporten en lunchen met Joe. Na het sporten ging ik eerst nog even langs huis om me op te frissen. Toen werd ik gebeld door mijn schoonmoeder: mijn zoontje zat compleet onder de poep, of ik nieuwe kleren kon komen brengen. Ik griste snel wat bij elkaar en ging die kant op.”

Arrestatie

“Daar bijna aangekomen zag ik ineens een politiebusje achter me rijden, die me het stopteken gaf. Ik liet netjes mijn rijbewijs zien en moest vragen beantwoorden: waar was ik vanochtend geweest? Er was namelijk in Scheveningen een diefstal geweest en ik leek op het signalement. Daarnaast kwamen de eerste drie tekens van mijn kenteken overeen. Met andere woorden: dit was een arrestatie. Ik werd verdacht en moest meekomen voor identificatie.

Ik snapte er natuurlijk niets van, ik was helemaal niet in die buurt geweest. Bovendien zat ik klem met een andere situatie: een volledig ondergepoept kind én de lunch met Joe. Ik heb hen in een soort paniek opgebeld om uit te leggen wat er speelde. Echt bang voor problemen was ik gelukkig niet: Joe en mijn schoonvader werken allebei bij de politie. Ik dacht: als ze straks echt moeilijk doen, kan ik altijd nog hun hulp inschakelen’.”

Aanzoek

“Ik stapte in het busje en reed met de agenten mee naar Scheveningen. Totaal opgelaten, vooral toen we uitstapten. Ik liep tussen die twee agenten in en voelde me echt een soort crimineel. We liepen de pier op, de ‘plek des onheils’. Ik zocht naar andere agenten, en de vrouw die bestolen was, maar ik zag ineens Joe staan in een mooi, blauw pak. Ik moest wel effe twee keer kijken, hoor, het was zo’n rare situatie.

Ik liep naar hem toe en kreeg een hele speech. Eerlijk gezegd ging die volledig langs me heen, ik was totaal in shock. Hij ging op één knie. Ik zei ja en dacht direct daarna, wat een eikel, dat-ie me zo te grazen heeft genomen. Dat heb ik hem later ook nog verteld, haha. Met liefde natuurlijk, want het was allemaal voor een goed doel.

Wij hadden de rest van de dag lekker samen en gingen uit eten. Toen we ’s avonds thuiskwamen had hij geregeld dat het hele huis vol rozenblaadjes en ballonnen stond, heel romantisch. Hij had zo enorm zijn best gedaan. Ik kijk er met veel liefde op terug.”

Meld je aan

Trok jouw partner ook alles uit de kast voor een uniek aanzoek en sta je open voor een kort telefonisch interview? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een samenvatting van jouw verhaal en je telefoonnummer, dan nemen we misschien contact met je op.