Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek Bedrogen Vrouw spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Nina* (45) haar verhaal.
“Ik dacht een fijne relatie te hebben. We hadden het goed samen en kregen na een aantal jaar twee leuke kinderen. Iedereen was gezond, lieve vrienden om ons heen… Natuurlijk waren er weleens dingetjes, maar daar konden Paul en ik altijd goed over praten. Toch voelde ik een paar jaar geleden dat het met mij persoonlijk niet zo lekker ging. Ik sliep slecht, had soms hartkloppingen, weinig zin om dingen te ondernemen… het leek op overspannen zijn. Ik dacht toen dat het kwam door problemen op mijn werk, maar eigenlijk voelde ik onbewust van alles aan en stopte het weg.
Dat ging een paar maanden zo door, tot ik heel stom struikelde en mijn voet brak. Omdat ik tijdelijk niet kon werken, moest ik eigenlijk wel meer met mezelf aan de slag. Daardoor kwam naar boven dat ik wat vertrouwensissues had, dat ik Paul bijvoorbeeld niet helemaal geloofde als hij naderhand vertelde over een avondje stappen. Toen ik dat na wat overpeinzingen met hem deelde, biechtte hij eigenlijk meteen op dat er iets speelde.”
Bedrogen vrouw Lianne (37): 'Zij krijgt de leuke John en ik de depressieve versie? Dácht het niet'
“Eerst zei hij dat het twee maanden aan de gang was, daarna werd het ‘vier’. Uiteindelijk bleek het om een affaire van tien maanden te gaan, waarbij de eerste afspraak nota bene plaatsvond op de verjaardag van onze dochter. Mijn wereld stond op zijn kop, mijn veilige haven bleek een leugen. Ik was echt compleet van het padje. Op de een of andere manier ben ik wel in een soort overlevingsstand geschoten, zo goed en kwaad als het ging probeerde ik het gezinsleven draaiende te houden.
Tegelijkertijd gingen we samen in therapie, waar we ontdekten dat we juist ook apart van elkaar wat dingen uit moesten zoeken. We bleken allebei veel met ons mee te dragen vanuit vroeger en onze families. Bepaalde patronen en handelswijzen. Toen we daar allebei voor onszelf in doken, leerden we ontzettend veel. Het is hartstikke spannend om zo in detail naar jezelf te kijken, maar het werd uiteindelijk de grootste wake-upcall van mijn leven.
Mijn eerste instinct, na de bekentenis van Paul, was in de slachtofferrol kruipen. Met de vinger wijzen is natuurlijk makkelijk, maar door dit hele proces ben ik me ook bewuster geworden van mijn eígen aandeel in deze gebeurtenis. Vreemdgaan is nooit een fraaie keuze, maar dankzij de therapie kregen we allebei een beter begrip van hoe deze situatie kon ontstaan. Heel waardevol.”
Bedrogen vrouw Margot: 'Hij vertelde onze dochter (12) dat we uit elkaar gingen, ik wist van niets'
“Je zit samen in een relatie en ik ben van mening dat je ook samen verantwoordelijk bent voor wat er gebeurt. Je kunt het nooit volledig bij de ander leggen als je ongelukkig bent: communicatie is key. Over álles. En achteraf gezien hadden wij op dat vlak een enorme disbalans. Ik kan er inmiddels goed over praten, maar het was natuurlijk een moeilijk pad vol boosheid en verdriet. Toch had ik uiteindelijk dit proces niet willen missen: ik heb hierdoor een enorme groei doorgemaakt.
Een halfjaar na Pauls ‘nieuws’ besloot ik dan ook om alleen verder te gaan. Niet per se door het vreemdgaan, maar omdat ik voelde dat we allebei behoefte hadden aan méér. We zijn nog altijd hele goede vrienden en onze kinderen wonen ‘gewoon’ in hun ouderlijk huis: Paul en ik gaan heen en weer. Mensen hebben daar vaak een mening over, maar waarom zou je oordelen? Als het voor ons werkt, is dat goed.
Met de liefde blijf ik wel worstelen. Bestaat het wel? Of zit het juist in alles? Wanneer ben je echt verliefd, en wanneer vind je iemand leuk omdat je jezelf in hen denkt te herkennen? Daar kom ik vast vanzelf achter. Voor nu ben ik vooral heel erg trots op hoe Paul en ik onze breuk hebben aangepakt ten opzichte van de kinderen. Zij staan op één, ik ben blij dat we dat nog steeds samen kunnen hooghouden. Je kunt niet altijd kiezen wat je meemaakt, wel hoe je ermee omgaat. Het is niet altijd makkelijk, maar het kán.”
*Nina vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Lydia (61): 'We toostten op ons huwelijksjubileum en 3 weken later wilde hij me niet meer'
